اندازه گیری باقی مانده سم ارگانوفسفره دیازینون در ماهی سفید فراوری شده صید شده دریای خزر

سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 591

فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ISCONF02_082

تاریخ نمایه سازی: 11 آبان 1395

چکیده مقاله:

مصرف آفت کش های شیمیایی از جمله مهم ترین مشکلات زیست محیطی ناشی از وابستگی نظام های کشاورزی رایج به آفت کش های شیمیایی می باشند سموم آفت کش با غلظت قابل توجهی از طریق پساب های صنعتی و زهکش های کشاورزی وارد محیط زیست و نیز آب دریا می گیرند و آبزیان در معرض سموم آفت کش قرار می گردند آفت کش ها عوارض بسیار خطرناکی در بدن دارند هدف از این پژوهش اندازه گیری میزان باقیمانده سم ارگانو فسفره دیازینون در ماهی سفیذ فراوری شده صید شده از دریای خزر از دو ایستگاه صیادی میانکاله و فرح آباد بوده است 5 عدد ماهی سفید صید شده از هر پره صیادی فرح آباد و میانکاله خریداری شد هر ماهی به 3 قسمت تقسیم شد یک قسمت برای نمونه خام و 2 تکه دیگر هر کدام برای 2 فراوری آب پز و پخت در آون انجام شد سپس به روش هضم یا استخراج نمونه آماده سازی شدند و به وسیله دستگاه GC/MS مورد آنالیز قرار گرفتند در همه نمونه ها باقی مانده سم فسفره دیازینون یافت شد در نمونه های صید شده از ایستگاه صیادی فرح آباد میزان سم ارگانو فسفره دیازینون در نمونه های خام 17/41±4/15 ppbآب پز شده 10/17±1/07 ppb پخته شده در آون 4/98±1/87 ppb می باشد در نمونه های صید شده از ایستگاه صیادی میانکاله میزان سم ارگانو فسفره دیازینون در نمونه های خام 14/12±0/95 ppb آب پز شده 10/16±0/97 ppb پخته شده در آون، 4/46±0/94 ppb می باشد در نمونه های فراوری های آب پز و پخت در آون باقی مانده سم فسفره دیازینون به طور معنی داری نسبت به نمونه خام شاهد کاهش یافت باقی مانده سم فسفره دیازینون در همه نمونه ها کمتر از حد مجاز بوده است اما در مناطقی که ماهی زیاد مصرف می شود به دلیل خاصیت تجمع پذیری باقی مانده سم فسفره احتمال ایجاد عوارض وجود دارد 2 روش پخت انجام شده است در این پژوهش روش های موثری برای کاهش باقی مانده سم فسفره دیازینون می باشند اما موثر ترین روش روش پخت در آون است

کلیدواژه ها:

دیازینون ، دریای خزر ، ماهی سفید ، روش های فراوری آب پز و پخت در آون

نویسندگان

الهام ذبیحی

گروه علوم صنایع غذایی دانشگاه آزاد اسلامی واحد آیت ا... آملی مازندران ایران

محمد شکرزاده لموکی

گروه سم شناسی دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی مازندران ساری ایران

سید احمد شهیدی

گروه علوم صنایع غذایی دانشگاه آزاد اسلامی واحد آیت ا... آملی مازندران ایران

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • خزر. 1387. مجله پژوهش و سازندگی در امور دام و ...
  • خانی‌پور، ع، ولی‌پور، ع. 1385. ماهی سفید جواهر دریای خزر. ...
  • شایقی م. 1378، بررسی باقی مانده حشره کش های مصرفی ...
  • دبیران جغرافیای استان مازندران. 1374. جغرافیای استان مازندران. جلد سوم. ...
  • فهرست سموم مجاز کشور .سازمان حفظ نباتات. .1386 ...
  • محمد نژاد شموشکی م.، سلطانی م.، شریف پور ع.، ایمان ...
  • Jeong, _ Y., Oshimaو T., Koizumi, C., Kanou, Y. 1990. ...
  • AOAC. (2002). Association of Official Analytical Chemists, Official method 982.19 ...
  • Arts MT, Ackman RG, Holub BJ. Essential fatty acids in ...
  • Bhacttacharya S., Jash N.B. 1981. Invivo inhibition and recovery of ...
  • FAO (Food and Agriculture Organizations of United Nations) .2009. The ...
  • Haddad.L.M.t al. 1998. Clinical management of poison: NG AND DRUGOVERD ...
  • Hernandez -Torres, ME., Egea- Gonzalez, F.J., Castro- Cana, ML. 2002. ...
  • oyster (Crasostrea gigas) during frozen storage. Nippon Suisan Gakkaishi. 56 ...
  • Shadnia, S., Abdollahi, M., Sasanian, G. 2003. Effects of N ...
  • Tian, M., Yan, I., Row, K. H. (2008). Extraction of ...
  • United State Environmental Protection Agency (USEPA). 2004. Interim registration eligibility ...
  • WHO. 1978. Multi level course on the safe use of ...
  • WHO. 1998. Diazinon, Environmenta Health Criteria, United Natios Environment Programme ...
  • Zand, E., Baghestani, M.A., Bitarafan, M., Shimi, P. 2007. A ...
  • نمایش کامل مراجع