تحلیل زیست اقلیم شهر اصفهان و نیازهای حرارتی ساختمانی آن

از تمام مسائلی که بشر با آن روبرو بوده مسئله آب و هوا یکی از جدی ترین و مشکل ترین آنها برای مدیریت است بسیاری از جنبه های زندگی انسانی چگونگی ساخت و ساز و آنچه برای استراحت و تفریح نیاز داریم به طور نسبی به دامنه ای از شرایط آب و هوایی بستگی دارد هدف از این مقاله شناخت و بررسی میزان شاخص های آسایش حرارتی و تطابق آن با عوامل اقلیمی در شهر اصفهان است در این مقاله آمار اقلیمی مورد نیاز در طی دوره آماری 59 ساله 1951الی2010 از سایت سازمان هواشناسی اخذ شده است و با استفاده از شاخص های حرارتی ماهانی گیونی و دمای موثر ویژگی های اقلیمی منطقه و شرایط ساختمانی شهر اصفهان مورد ارزیابی قرار گرفت براساس روش بیوکلیماتیک گیونی مناسب ترین روش کنترل هوای داخلی ساختمان استفاده از سیستم خورشیدی و مصالح ساختمانی متناسب با اقلیم است و در ماه سپتامبر در روز موقعیت در منطقه آسایش بوده و در شب حد تاثیر مصالح در گرم کردن ساختمان موثر است و بر اساس نتایج حاصل از جداول ماهانی بهترین شکل گیری ساختمان ها در جهت شمالی جنوبی محور طویل تر ساختمان در جهت شرق-غرب است

کلیدواژه ها:

زیست اقلیم ، شاخص ، روش ماهانی ، روش گیونی ، اصفهان