بررسی تطبیقی مسولیت مدنی کادر پزشکی در فقه و حقوق موضوعه

با رشد و گسترش جوامع و توسعه ی حرفه ای گری در مشاغل پرستاری و پزشکی، مسئولیت مدنی و جزایی کادر پزشکی نمود دوچندانی یافته است، چرا که مسئولیت عنوان تفکیک ناپذیر هر حرفه ای بوده و پاسخگویی معمولا مسئولیت مدنی را ایجاد می کند و مطابق با آن فرد در پیشگاه قانون در قبال صدمه ای که به دیگری وارد کرده است مسئول می باشد. از آنجا که کادر پزشکی در انجام وظایف شغلی خویش با تمامت جسمانی و جانی اشخاص در ارتباط می باشند مطابق قانون مسئولیت خطیری نیز دارند و بنابراین بیش از گذشته در معرض شکایت و دادخواهی مبنی بر بی مبالاتی قرار خواهند داشت که این امر منجر به مسئولیت ایشان می گردد. در خصوص مسئولیت پرستاران و پزشکان سخنان و عقاید پراکنده ای در میان فقها و حقوقدانان وجود دارد؛ درفقه امامیه، مشهور فقها بر این عقیده اند که پزشک، ضامن زیان هایی است که در جریان معالجه به بیمار وارد می شود، هر چند با رضایت بیمار به معالجه ی او پرداخته و مرتکب تقصیر نشود؛ مگر این که پیش از معالجه از بیمار برائت اخذ کرده باشد. شدت این دیدگاه به حدی است که مواد 495 و 496 و 497 قانون مجازات اسلامی 1392 از آن اقتباس شده است. با این همه باید دید که در حقوق اسلام، مسئولیت پزشک از کدام بعد قابل دسترسی است؛ آیا این مسئولیت قراردادی است یا این که کادر پزشکی به حکم شرع موظف است بیمار را درمان کند و چنانچه در اثر درمان، خسارتی به بار آید به حکم شرع باید آن را جبران کند. بر این اساس موضوع این تحقیق بررسی و تفحص در مسئولیت مدنی و جزایی کادر پزشکی انتخاب شد تا با تدقیق در آن پاسخگوی سئوالاتی از این دست باشیم.

کلیدواژه ها:

مسئولیت قراردادی ، مسئولیت قهری ، مسئولیت بدون تقصیر ، شرط برائت