تحلیل فضایی شاخص های اشتغال با استفاده از مدل های برنامه ریسی منطقه ای شهرستان های استان گلستان

اشتغال و بیکاری از جمله موضوعات مهم اقتصادی هر کشوری است، به گونه ای که افزایش اشتغال و کاهش بیکاری به عنوان یکی از شاخص های توسعه یافتگی جوامع تلقی می شود. پژوهش حاضر با هدف تحلیل فضایی و تعیین جایگاه شهرستان های استان گلستان به لحاظ برخورداری از شاخص های اشتغال انجام گرفته است. جامعه آماری پژوهش را شهرستان های استان گلستان تشکیل می دهد. با توجه به مؤلفه های مورد بررسی رویکرد حاکم بر این پژوهش توصیفی - تحلیلی است. این پژوهش سعی دارد با استفاده از 21 شاخص بر پایه سالنامه آماری سال 1392 و با بهره گیری از تکنیک ویکور و ساو و مدل کپلند و نرم افزار Arc GIS سطح بندی و میزان توضیح نابرابری های موجود را در میان شهرستان های استان گلستان تعیین نماید. نتایج نشان می دهد بین شهرستان های استان گلستان شکاف و نابرابری وجود دارد و این شکاف و نابرابری بسیار زیاد است. همچنین نتایج نشان می دهد از مجموع شهرستان های استان گلستان شهرستان های آزاد شهر و بندر گز و مراوه تپه در سطح کاملاً برخوردار و بقیه شهرستان ها از لحاظ سطح بندی شاخص های اشتغال در سطح برخوردار و نیمه برخوردار و محروم قرار گرفته اند.

کلیدواژه ها:

شاخص های اشتغال ، مدل های تصمیم گیری چند معیاره ، مدل کپلند ، توسعه یافتگی ، استان گلستان