بررسی سنجش میزان فرهنگ یادگیری در سازمان(مطالعه مورد:شرکت بیمه ایران استان آذربایجان شرقی)

ساختن محیطی یادگیرنده و افزایش شایستگی و توانائی های منابع انسانی، لازمه ایجاد هر سازمان یادگیرنده است که هر عضو آن هر لحظه به دنبال یافتن اطلاع از نیاز برای تغییر، کسب اطلاعات و دانش لازم، ارائه ایده مناسب و به کارگیری آن ایده در عمل، برای تطبیق دادن خود و سازمان با تغییرات ایجاد شده در محیط خارجی است. سازمانهای یادگیرنده، امروزه، جزو سازمانهای فعال و خلاقی هستند که پویایی، خلاقیت و تحولی بسیار زیادی را ایجاد کرده و ارتباطات بین سطوح مدیریت و کارکنان سازمان را گسترده و وسیع می کنند. این سازمانها، در حقیقت سازمان های جدید مبتنی بر دانش نوین بوده و کارکنان آنان، به شکل تخصصی در عرصه های گوناگون فعالیت دارند. سازمان یادگیرنده سازمانی است که یادگیری مستمر را برای تمام اعضایش آسان می کند و پیوسته خود را مطابق با شرایط محیطی تغییر می دهد و ساختارها و استراتژی هایی را بکار می گیرد تا یادگیری افراد و سازمان را افزایش دهد. این پژوهش با هدف سنجش میزان فرهنگ یادگیری در شبکت بیمه ایران استان آذربایجان شرقی انجام گرفته است. این تحقیق در شمار پژوهش های توصیفی- پیمایشی است که با استفاده از پرسشنامه استاندارد ابعاد سازمان یادگیرنده نظر جامعه آماری شامل کلیه مدیران (65 نفر) شرکت بیمه ایران را مورد سنجش قرار داد. داده های گردآوری شده با استفاده از آزمون Z مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. فرضیه های پژوهش که بیانگر توسعه هر یک از هفت بعد مدل به میزان بالاتر از حد متوسط است، در سطح اطمینان 95% رد شدند و بر اساس این یافته ها نتیجه گیری می شود که سطح فرهنگ یادگیری بطور کلی در سازمان مربوطه از وضعیت مطلوبی برخوردار نیست و تلاش بسیاری لازم است تا ابعاد هفتگانه فرهنگ یادگیری در سازمان ارتقا یابد.

کلیدواژه ها:

سازمان یادگیرنده ، یادگیری سازمانی ، فرهنگ یادگیری