اثربخشی واقعیت درمانی گروهی بر بهزیستی روانشناختی و رضایت زا زندگی در دانشجویان

هدف پژوهش حاضر اثربخشی واقعیت درمانی گروهی بر بهزیستی روانشناختی و رضایت زندگی در دانشجویان بود روش پژوهش از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود و جامعه آماری این پژوهش کلیه دانشجویان دانشگاه آازد اسلامی اصفهان در سال تحصیلی 95-94 بود .تعداد 30 نفر از دانشجویان به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جای گرفتند که قابل ذکر است که در طول درمان سه نفر ریزش داشت برای همین از گروه کنترل هم به صورت تصادفی سه نفر حذف شد. افراد گروه آزمایش به مدت 8 جلسه (90 دقیقه ای) تحت تاثیر برنامه مداخله های مشاوره گروهی مبتنی بر واقعیت درمانی قرار گرفتند اما گروه کنترل هیچ نوع درمانی دریافت نکرد هر دو گروه در این پژوهش دو مقیاس استاندارد شده مقیاس رضایت از زندگی دینر 1985، و پرسشنامه بهزیستی روانشناختی 18 سوالی ریف، 1989 را تکمیل کردند داده ای به دست آمده با روش آماری تحلیل کواریان توسط نرم افزار آماریspss20 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند نتتایج تحلیل کورایانس نشان داد اثر آموزش گروهی واقعیت درمانی بر بهزیستی روانشناختی و رضایت زا زندگی در دانشجویان تاثیرگذار بوده است p<0/05 براساس یافته های این پژوهش می توان از واقعیت درمانی گروهی برای افزایش تاب آوری و معنای زندگی در دانشجویان استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

رضایت زندگی ، بهزیستی ، روانشناختی ، واقعیت درمانی