ارائه مدلی برای تبیین روابط بین عوامل فردی و انتقال آموزش در شرکت پالایشگاه نفت تهران

هدف پژوهش حاضر ارائه مدلی برای تبیین روابط بین عوامل فردی وانتقال آموزش در شرکت پالایشگاه نفت تهران می باشد. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بوده جامعه اماری کارکنان واحد بهره برداری باتعداد 360 نفر و حجم نمونه پژوهش با استفاده از جدول کرجسی مورگان شامل 186 نفر از کارکنان این واحد بوده است که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده اند. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه استانداردهالتون 2000 و پرسشنامه اتقال آموزش سالوورنزو 2004 براساس طیف درجه ایی لیکرت استفاده شد. روایی محتوایی براساس مرور جامع ادبیات و قضاوت خبرگان، روایی صوری با اجرای آزمایش 30 پرسشنامه و پایایی آنها با استافده از محاسبه ضریب الفای کرونباخ برای پرسشنامه 0/90 بدست آمد. داده های جمع آوری شده با استفاده از روشهای امار توصیفی میانگین و انحراف استاندارد و آمار استنابطی آزمون تی، مدلیابی معادلات ساختاری شامل تحلیل عاملی، تحلیل رگسیون مجذور کای با استفاده از نرم افزار LISER,SPSS تحلیل گردید. نتایج پژوهش بیانگر آن بود که بنا به اظهار پاسخ دهندگان انتقال ا»وزش در این شرکت مطلوب و در سطح متوسط بود. بینعوامل فردی با انتقال اموزش رابطه معنادار وجود داشت. در این پژوهش خودکارآمدی عملکرد رابطه معناداری با انتقال اموش نداشت. عوامل فردی دارای ضریب مسیر 0/24 در این شرکت بودهاست.

کلیدواژه ها:

انتقال آموزش ، ارزیابی اثربخشی ، عوامل فردی ، الگوی انتقال آموزش هالتون