مسؤلیت عرض کىىدگان کالا در قانون حمایت از مصرف کننده مصوب 1388

گسترش فرایند در قرن اخیر اگرچه توانسته اند رفاه و آسایش بیشتری برای زندگی بشر فراهم کند اما سبب پیچیده تر شدن چرخه تولید وفضای بازار نیز گردیده است اگرجه در قدیم هر مصرف کننده ای می توانست به آسانی تولیدکنده و طریق استفاده از کالا رااز هم باز شناسد اما امروزه با پیچیده شدن فرایند تولید هر کالا و افزایش دستهای واسطه در فاصله خرید تا مصرف کالا شناخت تقریب بسیاری مشکل می نماید. لذا این عدم آگاهی مصرف کنندگان به روند تولید کالا وتوسیع روزافزون انواع کالاها در زمینه عدم آگاهی مصرف کنننده را فراهم می کن که این خود میتواند مصرف کننده را در معرض خطرات و اسیبهای جدی قرار دهد. از این رو به طور مسلم ورود قانون گذار را به سامان بخشیدن به مقررت جبارن خسارت اجتناب ناپذیر می کند لذا نظامهای حقوقی گونناگون جهت حمایت از طرف ضعیف تر که مصرف کننده بو وارد عخمل شدند و تلاش شدند با تغییر دیدگاه های سنتی مبتنی براثبات تقصیر که نمی توانست در این بازار پیچیده حقوق مصرف کنندگان رادر برابر تولیدگنندگانی که هر روز بر قدرت و ثروتشان افزوده می گشت را حفظ کند دست به وضع قوانینی زدند تا نوعی مسئولیت بدون تقصیر و مبتنی بر عیب تولید را مبنای اینگونه د فراز و نشیبهای فراون در سال 1388 با عنوان قانون حمایت از مصرف کننده به تصویب رسید قانوئی که در آن قواعد سنتی مسئولیت مدنی دستخوش تغییر شده و قانونو گذار تلاش نمود باتعدیل مبانی مسئولیت مبتنی بر تقصیر حمایت بیشتری ازر مصرف کننده به عمل آورد.

کلیدواژه ها:

عرضه کننده ، مصرف کننده ، مسئولیت محض ، تولید ، زیاندیده ، کالای معیب