رفتارشناسی امام کاظم (ع) با موالی و بردگان

رسم برده داری با سابقه ای دیرین، در شبه جزیره عصر جاهلی امری متداولبود. برخورد اسلام با پدیده اجتماعی بردگی، مبارزه با این سنت غلط از طریق ارائهراهکارهایی برای حذف تدریجی بردگی بود. با افزایش تعداد اسراء در پی سیاستفتوحات توسط خلفا، برده داری رشد کرد و سران مسلمانان برخوردهای متفاوتی نسبتبه این موضوع از خود نشان دادند. در این میان امام کاظم (ع) با حضور در عصر خلفایعباسی درصدد برآمد با راهکارهای نظری و عملی خویش در جهت ارتقاء جایگاه گروهبردگان و موالی در جامعه تلاش نماید. این نوشتار بر آن است تا نشان دهد که امامکاظم (ع) چه دیدگاهی نسبت به مسئله بردگی و بردگان داشته اند و راهکارهای عملی ونظری ایشان در این باره چه بوده است. اینکار به روش تاریخی، با اسلوب توصیفی وتحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای انجام شده است.

کلیدواژه ها:

اسلام ، امام کاظم (ع) ، بردگان ، سیره نظری ، سیره عملی