بهینه سازی انرژی در شبکه ی حسگر بی سیم، با استفاده از الگوریتم تکاملاتی

امروزه شبکه های حسگر بی سیم WSN) منجر به پیدایش حوزه های کاربردی جدیدی مانند مانیتورینگ ساختاری و محیطی هوشمند گردیده است. یکی از چالش های عمده ای که در این شبکه ها با آن روبر هستیم، محدودیت انرژی و منابع محاسباتی موجود در گره های حسگر میباشد. در این مقاله قصد داریم تا منبع انرژی در گره های حسگر بی سیم را کمینه ساخته و طول عمر آنها را بیشینه نماییم. در این شبکه ها، در زمانی که یک رویداد در یک ناحیه ی خاص تشخیص داده شد، همه ی گره های اطراف این محدوده ی حسی اقدام به جمع آوری داده هایی در خصوص آن رویداد کرده و آنرا برای گره های بالایی خود ارسال مینمایند. این کار باعث اتلاف انرژی زیادی میگردد چرا که همه ی گره ها در فرآیند حس رویداد و پردازش و انتقال داده های یکسان شرکت دارند WSN باید از نظر مصرف انرژی و کیفیت مسیری که برای ارسال بسته های داده ای به سمت نقطه ی جمع آوری داده ها –که سینک نام دارد – استفاده میکند، عملکرد کارآمدی داشته باشد. انتخاب گره ی بعدی باید بر مبنای مقدار هزینه ی کمینه صورت گیرد. این هزینه بسته به کیفیت لینک، انرژی باقیمانده و تعداد انتقالات موفق میباشد. در این شبکه ها از الگوریتم ژنتیک به منظور بهینه سازی تابع هزینه کمینه استفاده میشود. با استفاده از الگوریتم تکاملاتی، متد بهینه سازی باعث کمینه شدن تعداد گره های انتخابی در جهت بدست آوردن مسیری بهینه میشود.

کلیدواژه ها:

انرژی ، مسیریابی ، الگوریتم ژنتیک / PSO بهینه سازی ازدحام ذرات/ WSN شبکه ی حسگر بی سیم