حقوق خواهان در اولین جلسه دادرسی

یک دادرسی عادلانه و ایده آل می بایست این امکان را برای طرفین فراهم آورد که بتوانند به هر گونه تدبیر یا روشهایی جهت دفاع یا بیان ادعای خود متوسل شوند. جلسه ی اول دادرسی برای خوانده دعوا دارای امتیازاتی است که جلسات دادرسی بعدی فاقد آن است از این امتیازات می توان به اعتراض به بهای خواسته، تعرض به اصالت سند ،ایرادات، جلب ثالث و دعوی متقابل و ... نام برد استفاده از امتیازات مذکور مستلزم آگاهی خوانده از حقوق و تکالیف خود در این جلسه است. قانون آیین دادرسی مدنی مصوب 9731 در موارد مختلفی به جلسه اول دادرسی اشاره می کند لیکن در برخی مواد این قانون از اصطلاحات و عبارات مبهمی استفاده شده است به عنوان مثال در برخی مواد این قانون عبارت «تا اولین جلسه ی دادرسی» به کار رفته است که این سؤال را مطرح می کند آیا جلسه ی اول دادرسی نیز شامل حکم قانون گذار است؟ در یکی از مواد این قانون مقرر گردیده است که خوانده می تواند در اولین جلسه ی دادرسی نسبت به سند ادعای استنادی خواهان اظهار انکار و تردید کند در حالی که انکار و تردید دو مقوله جدا از هم هستند و همزمان قابل طرح نیستند در این پژوهش سعی نگارنده بر این می باشد که حقوق و تکالیف خوانده دعوا در اولین جلسه ی دادرسی و ابهامات مذکور را مورد بررسی قرار دهد و راهکار مناسبی برای رفع ابهامات مذکور ارائه کند.

کلیدواژه ها:

خوانده ، جلسه ی اول دادرسی ، ایراد ، دعوای متقابل ، ارائه اصول اسناد