مطالعه تغییرات چوب و گوی چوگان در نگاره ها و نسخ خطی دوره صفوی

مقدمه: چوگان ورزش و بازی ای است باستانی و منسوب به سرزمین ایران و علی رغم پیشبینه ای دیرین، اطلاعات مکتوب و مضبوط اندکی پیرامون قوانین و ابزار و ادوات و پوشاک آن وجود دارد. این مقاله با طرح این پرسش که؛ سیر تحول و تطور چوب و گوی چوگان در نگاره های صفوی و دلا یل آن چه بوده ، با استفاده منابع کتابخانه ای واسنادی از جمله منابع اینترنتی ، پیشینه وسابقه پژوهش های مربوط را گرد آوری کرده ودر مرحله بعد، با جمع آ وری متون کهن و نگاره های چوگانی و سپس پالا یش مجموعه به لحاظ اعتبار اسناد و داشتن تاریخ، موارد مورد مطالعه را گزینش کرده است.در نهایت پس از گرد آوری داده های حا ل، موارد مشابه و متفاوت را مورد تحلیل قرار داده است.این پژوهش به شیوه تو صیفی تحلیلی و با بهره گیری از – تکنیک های کتابخانه ای، مشاهده و مصاحبه انجام پذیرفته است. مفاهیمی که مبنای کار پژوهش حاضر را تشکیل می دهند از این قرار است: ۱- واژه شناسی چوگان و نمود آن در کتب ادبی وتاریخی دوره صفوی .۲- نمود چوگان در آثار هنری به جا مانده از دوره صفوی. ۳- اجماع داده های موجود بین منابع مکتوب و آثار هنری جهت ر سیدن به نتایج متقن و موثق تر از آنچه تاکنون پژوهش شده است. .این پژوهش به شیوه تاریخ نگاری نوین و با اتکا به دیدگاه رابین جورج کالینگوو د در حوزه تاریخ تحلیلی وبه شیوه کیفی انجام یافته که در آن منابع تصویری ، منابع مکتوب ادبی و تاریخی مورد استفاده قرار گرفته است. کالینگوود چهار شرط اساسی برای تاریخ بر میشمرد: ۱ .علمی است که با طرح پرسش ها اغاز می شود، درحالیکه نویسنده افسانه با دانستن چیزی اغاز می کند وآنچه را می داند می گوید. ۲- انسان گراست یا از چیزهایی که به دست آدمیان در ازمنه معین در گذ شته انجام شده است ،می رسد.

کلیدواژه ها:

چوگان ، چوب و گوی چوگان ، نگاره های چوگانی ، نسخ خطی صفوی