اثر محلول پاشی متانول و عناصر ریزمغذی بر صفات مورفولوژیکی گندم در منطقه خرم آباد

به منظور بررسی اثر محلول پاشی متانول و عناصر ریزمغذی بر برخی خصوصیات مورفولوژیکی گندم، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 1392 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی سراب چنگایی شهرستان خرم آباد اجرا شد. محلول پاشی متانول در چهار سطح ( بدون محلول پاشی، محلول پاشی 10، 20 و 30 درصد حجمی ) و محلول پاشی عناصر ریزمغذی در چهار سطح ( بدون محلول پاشی، محلول پاشی در مرحله ساقه رفتن، مرحله سنبله رفتن و مرحله ظهور سنبله ) به عنوان فاکتورهای آزمایش بودند. نتایج نشان داد اثر محلول پاشی عناصر ریزمغذی تنها بر طول سنبله و عملکرد بیولوژیک معنی دار شد. اثر متقابل تیمارها تأثیری بر صفات اندازه گیری شده نداشت. محلول پاشی عناصر ریزمغذی در مرحله ساقه رفتن سنبله گندم نسبت به شاهد موجب افزایش 5/7 درصدی طول سنبله در بوته گندم گردید. بیشترین عملکرد بیولوژیک ( 13748/4 کیلوگرم در هکتار ) مربوط به محلول پاشی 20 درصد متانول بود که نسبت به شاهد اعث افزایش 5/1 درصدی عملکرد بیولوزیک در گندم شد همچنینی بیشترین عملکرد بیولوژیک ( 13599/1 کیلوگرم در هکتار ) مربوط به کاربرد عناصر ریزمغذی در مرحله سنبله رفتن بود.

کلیدواژه ها:

عملکرد بیولوژیک ، طول سنبله ، محلول پاشی ، گندم