تاثیر نانواکسید روی بر تغییرات سیستم آنتی اکسیدانتی سویا در مرحله جوانه زنی در شرایط تنش خشکی

به منظور بررسی اثر نانواکسید روی بر جوانه زنی بذرهای سویا در شرایط تنش خشکی ناشی از پلی اتیلن گلایکول آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در آزمایشگاه دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1391 انجام گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل سه سطح تنش خشکی ( صفر، 0/5- و 1- مگاپاسکال ) و غلظت های مختلف نانواکسید روی ( صفر، 0/5 و یک گرم بر لیتر ) بود. بذر سویای مورد استفاده در این آزمایش رقم DPX بود که از مرکز تحقیقات جهاد کشاورزی مغان تهیه شد. نتایج نشان داد که تنش خشکی موجب کاهش فعالیت پراکسیداز، سوپراکسیددیسموتاز، ایزوسیترات لیاز و مالات سنتاز شده و از میزان سرعت جوانه زنی، آسکوربات و آلفاتوکوفرول کاست. با این حال کاربرد نانو اکسید روی توانست اثرات نامطلوب تنش خشکی را خنثی کند، به طوری که میزان آنتی اکسیدان های غیر آنزیمی و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان را افزایش داد و موجب بهبود سرعت جوانه زنی شد. همچنین با کاربرد نانواکسید روی فعالیت ایزوسیترات لیاز و مالات سنتاز افزایش نشان داد. با توجه به این نتایج به نظر می رسد کاربرد نانواکسید روی بتواند یکی از راه های تخفیف اثرات نامطلوب تنش خشکی در زمان جوانه زنی گیاه سویا باشد.

کلیدواژه ها:

سویا نانواکسید ، جوانه زنی ، آنتی اکسیدانت ، تنش خشکی