کنکاشی بر جایگاه سالمندان در بستر توسعه پایدار شهری

سیر صعودی شاخص جمعیتی سالمندان به دلیل افزایش طول عمر انسانها و رشد منفی جمعیت و در عین حال نبود جایگاهی مناسب برای سالمندان در توسعه شهری لزوم توجه و حمایت از ایشان را مطرح می نماید بدین منظور پژوهش حاضر با هدف دستیابی به شاخصه هایی کاربردی بوسیله بازنمود فضاهای معماری و شهری متناسب با نیاز سالمندان بر اساس بسط ابعاد پایداری و کیفیت زندگی در جهت پاسخگویی به مسائل و مشکلات ایشان در توسعه شهری به صورت پایدار انجام گرفته است مطالعه حاضر پژوهشی توصیفی تحلیلی است که بر روی 140 نفر از سالمندان بالای 60 سال با استفاده از تدوین پرسش نامه هایی برگرفته از ابعاد کیفیت زندگی سالمندی و ابعاد و شاخصه های پایداری با استفاده از نرم افزار SPSS مورد بررسی قرار گرفته است یافته ها نشان می دهند که چهار شاخصه کیفیت محل زندگی مشارکت و تعاملات اجتماعی ایجاد حس مفید بودن و بهداشت و سلامت در توسعه پایدار شهری می توانند در بازیابی جایگاه سالمندان و رفع نیازها و مشکلاتشان به صورت کاربردی و عملیاتی در فضاهای معماری و شهری راه گشا باشند چرا که بر طبق نتایج تحقیق سالمندان به عنوان قشری فراموش شده از کمترین تیازهای خود بهره مند نیستند و خواهان آن می باشند بدین منظور طرحی پیشنهادی و کاربردی در قالب طراحی فضاهای چند عملکردی برای سالمندان و ایجاد پل ارتباطی پیاده به صورتی خوانا و شاخص به وسیله توسعه پایدار شهری ارائه گردیده است

کلیدواژه ها:

ابعاد پایداری ، کیفیت زندگی ، فضای سالمندی ، بسط کیفیت و پایداری ، مجموعه چند عملکردی ، پل ارتباطی پیاده