مقاوم سازی اقتصاد شهری از طریق بهینه یابی جمعیت شهری

اقتصاد مقاومتی اصطلاحی است که در ادبیات اقتصاد ایران وارد شده و حول آن، نظریات متعددی شکل گرفته است. در ضمن ادبیات غنی حول موضوع اقتصاد مقاومتی، کمتر به بحث مقاوم سازی شهرها پرداخته شده است. شهرهای امروز در اقتصادهای ملی، رکن اصلی و اولیه تولید، به شمارمی روند. نخست، شهرها و کلان شهرها به عنوان موتور محرک اقتصاد، شناخته می شوند که بخش اعظمی از تولید کالا و خدمات، در محدوده آن ها صورتمی گیرد و به علاوه عمده بازار محصولات تولیدشده در این شهرها هستند؛ به طوری که اگر این شهرها نبودند و این جمعیت به طور پراکنده یا یکنواخت توزیع می شدند، این میزان از تولید و این بازار شکل نمی گرفت. با وجود اهمیت مقیاس کلان شهرها در اقتصاد، مطابق با نظریات اقتصاد شهری می توان اندازه کارایی برای آن متصور بود که با تعیین آن یک قدم به سوی مقاوم سازی اقتصاد شهری و اقتصاد مقاومتی حرکت کرد. در این مقاله، مقاوم سازیشهرها از طریق تعیین اندازه کارای شهر، بررسی و تحلیل شده است. برای محاسبه اندازه کارای شهر، تابع رفاه اجتماعی شهر تصریح و برآورد شده است.یافته ها نشان دهنده این هستند که جمعیت شهر تهران از سطح بهینه خود عبور کرده و نزدیک کردن اندازه بهینه به اندازه واقعی یا نزدیک کردن اندازهواقعی به اندازه بهینه با کنترل جمعیت شهر، می تواند اقتصاد شهر و در نتیجه، اقتصاد ملی را مقاوم نماید. ازاین رو، سیاست های کنترلی برای مقاوم سازی اقتصاد شهر جوابگو نیستند و سیاست های توسعه ارائه خدمات شهری و زیرساخت شهری برای بالا بردن ظرفیت گنجایش شهر، توصیه می شود

کلیدواژه ها:

مقیاس کارا ، اقتصاد شهری ، اقتصاد مقاومتی ، مقاوم سازی شهرها