ارزیابی مجتمع های آموزشی وپرورشی بر اساس مدل SWOT از نظر مدیران شهرستانخاش

بهسازی نظام های آموزشی یکی از مباحثی است که از دیرباز موضوعی چالش برانگیز برای صاحب نظران دانش مدیریت آموزشی و مدیران اجرایی در حوزه آموزش و پرورش و نیز متخصصان تعلیم و تربیت به شمار آمده است یکی از راهکارهای تواناسازی مدارس، ایجاد مجتمع آموزشی و پرورشی می باشد که زمینه های مهمی برای تمرکززدایی و اعطای اختیارات بیشتر به مدارس را فراهم می سازد. پژوهش حاضر، از نوع توصیفی پیمایشی است. از آنجا که هدف پژوهش حاضر، توصیف و تحلیل نظرات مدیراندرباره نقاط قوت، نقاط ضعف، فرصتها و تهدیدهای مجتمع های آموزشی و پرورشی است، لذا نوع پژوهش فعلی، توصیف و پیمایش است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه مدیران مجتمع های آموزشی و تربیتی شهرستان خاش که در سال تحصیلی 91-1392 در مدارس و مراکز وابسته به مجتمعهای آموزشی و پرورشی به تدریس و پژوهش اشتغال داشتهاند. با توجه به محدود بودن تعداد مدیران شاغل در شهرستان خاش(64 نفر)، نمونه آماری نیز به صورت سرشماری مورد بررسی قرار گرفت.نتایج پژوهش نشان داد که از نظر مدیران بالاترین میانگین در این راستا، از نظر مدیران، مهمترین نقاط قوت مجتمعهای آموزشی و پرورشی، بهره گیری مناسب تر از امکانات و تجهیزات موجود؛ همچنین از دیدگاه مدیران ، ایستادگی و مقاومت مدیران قبلی مدارس که پست آنها تغییر کرده است به عنوان مهمترین نقطه ضعف مجتمعهای آموزشی و پرورشی به حساب میآمد. علاوه بر این نتایج پژوهش نشان داد که از نظر مدیران، امکان توسعه مشارکت معلمان در فرآیند بهسازی برنامههای آموزشی و فرهنگی، مهمترین فرصت مجتمعهای آموزشی و پرورشی میباشد و عدم انگیزه و علاقه برخی از مدیران بعلت عدم تسلط به شرایط مدارس مجتمعها به عنوان مهمترین تهدید مربوط به مجتمعهای آموزشی و پرورشی به حساب میآید

کلیدواژه ها:

مجتمع های آموزشی و پرورشی ، نقاط قوت ، نقاط ضعف ، فرصت ها ، تهدیدها