واژه شناسی عقول و ملائکه، و بزرسی تطبیق پذیزی آنها

یافتن کارکردهای واژه ها اساساً کاری پیجیده است. تلاش برای تحلیل ساده ترین داده های زبانی به سادگی این واقعیت را نشان می دهد. دو مفهوم را می توان از «واژه» اخذ کرد: یکی آن صورت انتزاعی و ذهنی است که در نظام درونی زبان قرار دارد؛ دیگری آن کاربردهای مختلف واژه ها بر اساس ضرورت های نحوی است که از آن با عنوان صورت وازه یاد می شود. دو وازه ی «ملائکه» و «عقول» در فرهنگ قرآنی و فلسفه اسلامی فنی و اصطلاحی به حساب می آیند، به این معنا که هریک در فرهنگ قرآنی تاریخ فلسفه باری معنایی را به دوش کشیده اند و توجه به نقش مفصلی آنها در شکل دادن به این دو م نظومه امری ضروری است. مقاله ی حاضر می کوشد این دو واژه را از نظر واژه شناسی و همچنین تطبیق پذیری معنایی بکاود.

کلیدواژه ها:

ملائکه ، عقول ، واژه شناسی ، فلسفه ی اسلامی