تغییرات فیزیولوژیکی گیاه گلرنگ (.Carthamus trinctorius L) در واکنش به کم آبی

این پژوهش در سال 1393 در شهرستان هشترود به منظور بررسی اثر سطوح مختلف آبیاری بر برخی صفات فیزیولوژیکی گیاهگلرنگ (.Carthamus trinctorius L) انجام شد. آزمایش در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار اجرا گردید که تیمارهایآزمایشی شامل چهار سطح آبیاری به فواصل I(3)) 120, (I(2)) 90, (I(1)) 60 و I(4)) 150) میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A بود. درمرحله گلدهی گیاه صفات فیزیولوژیکی شامل دمای برگ، محتوای آب برگ و شاخص پایداری غشای برگ اندازهگیری گردید. تجزیهواریانس داده های آزمایش نشان داد که تنش خشکی اثر معنیداری بر صفات مذکور داشته است. بر اساس نتایج حاصل از این پژوهشدمای برگ با افزایش شدت تنش خشکی افزایش یافت. اما بیشترین محتوای آب برگ و شاخص پایداری غشای برگ مربوط به تیمارآبیاری مطلوب بود که با افزایش شدت تنش خشکی روند کاهشی نشان دادند. این نتایج نشان داد که تنش خشکی یک عامل مخرب ازنظر فیزیولوژیکی و محدود کننده برای رشد گیاه گلرنگ می باشد. تنش خشکی از طریق محدود کردن رشد گیاه و تأثیر بر روی صفاتفیزیولوژیکی از جمله دمای برگ، محتوای آب برگ و شاخص پایداری غشای برگ در نهایت می تواند باعث کاهش عملکرد گیاه شود.

کلیدواژه ها:

تنش خشکی ، دمای برگ ، گلرنگ ، فیزیولوژی ، شاخص پایداری غشاء