بررسی تطبیقی فرم و عملکرد در معماری نوین

با بررسی رابطه بین فرم و عملکرد در شعار معماری مدرن، باز شناسی نسبت فرم و عملکرد به تناسب نیازهای انسانی در جنبش های نوین معماری ضروری می نماید . از این رو جهت دستیابی به رابطه ای مناسب بین فرم و عملکرد در معماری نوین، این رابطه از لحاظ تاثیر پذیری دو بعد رابطه یعنی فرم و عملکرد مورد مطالعه قرار می گیرد. یکی از تاثیر گذارترین تعاریف در دوره مدرن شکل گرفت شعار معماری مدرن یعنی فرم پیرو عملکرد است اگرچه مبنایمناسبی برای بررسی نسبت بین فرم و عملکرد بوده است اما به نظر می رسد که اکنون دارای قابلیت های لازم در جهت تبین تمامی ابعاد تاثیر گذار بر شکل گیری فضاهای معماری نیست . علاوه بر آن تک عملکردی بودن فضاهای معماری مدرن و عدم انعطاف پذیری آنها جهت ایجاد قابلیت های متفاوت در راستای خواسته های استفاده کنندگان از فضاهای معماری بارها توسط دیگر معماران و نظریه پردازان معماری مورد پرسش واقع شده است. فرم برای تولید خود روندی را دنبال می کند که که الزاما با معماری رابطه مستقیم ندارد . فرایند طراحی در معماری پرش کیهانی نه تنها عملکرد، بلکه تکنیک های ساخت را نیز معلول خود می سازد . سازه تابع فرم است و بعد کاربردی در زوایای فرم های پیچ و تاب خورده و تا شده کاملا تحت تاثیر قرار گرفته است . با افزایش تعداد عملکردها در دوران جدید، برآوردن احتیاجات همزمان با نمایش یک معماری مناسب با مصالح و سازه های مربوطه، یک دغدغه جدید خواهد بود . شناخت در مورد عناصر چند عملکردی به عنوان یک ابزار معماری، روش های جدیدی در نگرش معماران خلق خواهد کرد . در تکنیک های جدید معماری از قبیل معماری پایدار و نانو معماری که فراتر از سبک های معماری هستند، با تعریف جدید از نیازهای جامعه انسانی و به دنبال آن مفهوم جدید معماری، هدف نهایی تامین شرایط آسایش می باشد . نتایج این پژوهش نشان می دهند که بشر در معماری آینده به دنبال معماری کاربردی است . در حالی که سازه و پوسته از مصالحی با قابلیت تغییر پذیری و چند عملکردی ساخته می شوند، فرم، ماهیتی نسبی ( وابسته یا مستقل ) دارد و در سازگاری با محیط و بنا بر نیازهای عملکردی، شکل می گیرد .

کلیدواژه ها:

فرم ، عملکرد ، معماری معاصر ، معماری نوین