بررسی احیاء نمادهای معماری ایرانی- اسلامی در بافتهای فرسوده عامل توسعه پایدار شهری

ضرورت احیاء بافتهای فرسوده با توجه به شرائط توسعه پایدار در شهرهای ایران مهم است . در این نوشتار به بررسی نمادهای معماری ایرانی-اسلامی مانند مسجد، بطوریکه عامل توسعه پایدار شهری شده اند، می پردازیم. فرضیه تحقیق به احیا بافتهای فرسوده درقالب معماری و توسعه پایدار توجه دارد و ارزیابی شده است، در نتیجه این بناها با داشتن تاریخ غنی ایرانی و اسلامی، باعث انسجام ساختار شهری و معماری همچنین تطبیق شرایط هویت سعنتی با بناهای مدرن امروزی می شوند. روش تحقیق مقاله ، پژوهش کیفی و کمی با جمع آوری داده های کتابخانه ای است که بر مبنای نیاز منابع چاپی، منابع دیجیتال،منابع میدانی و اسنادی استفاده شده است و هدف از انتخاب موضوع، احیاء معماری اسلامی در بافتهای فرسوده با تکیه بر ساختار ایرانی، امکانات و ضوابط شهری و ارائه یک الگوی معماری ایرانی اسلامی است.

کلیدواژه ها:

بافتهای فرسوده ، معماری ایرانی-اسلامی ، توسعه پایدار شهری