ارزیابی عملکرد مالی شعب بانکی با استفاده از تکنیک سلسله مراتبی فازی و ارزیابی مجموع نسبت ها (نمونه موردی: شعب بانک ملت)

مدیران بانک ها جهت برنامه ریزی و اداره امور شعب خود نیاز به اندازه‏گیری و ارزیابی عملکرد شعب دارند تا بتوانند شعب خود را با یکدیگر مقایسه کرده و از نقاط ضعف و قوت آنان آگاه شوند. بنابراین، بانک ها، به‏خصوص بانک های دولتی و نیمه دولتی که از نظر ساختاری حجیم هستند و بعضاً مسئولیت گردش وجوه دولت نیز بر عهده آنان است، ارتقاء حتی یک درصد در برنامه های بهبودشان، کمک شایان توجهی به امرخدمات رسانی به مردم و هم مدیریت بانک می‏نماید. بانک ملت نیز در این راستا همواره سعی در پایش عملکرد خود داشته است. بنابراین در این مطالعه کوشش شده است یک مدل ارزیابی عملکرد مبتنی بر معیارهای مالی در شعب منتخب بانک ملت توسعه داده شود. در این مطالعه از پنج معیار عمده مالی مبتنی بر ادبیات موضوع شامل نسبت های نقدینگی، فعالیت، سودآوری، اهرمی و رشد استفاده شده است. برای تعیین اولویت معیارهای مالی از تکنیک فرایند تحلیل سلسله مراتبی استفاده شده است. جهت غلبه بر عدم اطمینان همراه با عبارات کلامی در مقایسه های زوجی این تکنیک به صورت فازی انجام شده است. نتایج تحلیل سلسله مراتبی نشان داده است در میان معیارهای اصلی نسبت سودآوری از بیشترین اولویت برخوردار است. نسبت اهرمی در اولویت دوم و نسبت فعالیت در اولویت سوم قرار دارد. همچنین در میان شاخص های خرد نیز میزان بازگشت سرمایه در اولویت نخست قرار دارد. میزان حاشیه سود خالص در اولویت دوم قرار دارد و میزان بدهی شرکت، میزان حقوق صاحبان سهام به دارائی ها و نرخ رشد سود عملیاتی شرکت در اولویت های بعدی قرار دارند. برای ارزیابی مالی شعب بانکی منتخب نیز از تکنیک ارزیابی مجموع نسبت ها استفاده شده است. براساس نتایج این تحقیق، شعبه یازدهم بانکی از بهترین وضعیت عملکرد است.

کلیدواژه ها:

معیارهای مالی ، عملکرد مالی ، نسبت های نقدینگی ، فعالیت ، نسبت سودآوری ، نسبت اهرمی و نسبت رشد