تعیین تاثیر پیاده سازی سیستم خودکنترلی بر شاخص تعداد عیوب در واحد محصول و تعیین میزان اهمیت عوامل موثر بر خودکنترلی

از موثرترین راه های حفظ بازار و پیشی گرفتن از رقبا کاهش هزینه تمام شده بدون کاهش کیفیت محصول نهائی می باشد. یکی از روشهای کاهش قیمت تمام شده ،بحث سپردن مسئولیت کنترل از بازرسین به اپراتورهای تولید یا همان خودکنترلی می باشد. در ضمن اینکه افراد خودکنترلی را رعایت می کنند، مدیر نیز باید کنترل لازم را در سازمان اعمال کند. در این تحقیق ابتدا به بررسی تاثیر پیاده سازی سیستم خودکنترلی بر شاخص DPU پرداخته شده است و سپس با شناسائی عوامل موثر بر خودکنترلی، وجود رابطه معنادار میان این عوامل و شاخصDPU بررسی شده است با این هدف که موثرترین عامل معرفی گردد. تعیین موثرترین عامل و مهم ترین مولفه هر عامل، نقش برجسته ای در برنامه ریزی و بسترسازی مناسب جهت پیاده-سازی سیستم خودکنترلی دارد که سازمان می تواند با تخصیص بیشتر منابع به این عوامل، پیاده سازی این سیستم را تضمین نماید.نتایج تحقیق حاکی از آن است که :1- پیاده سازی سیستم خودکنترلی سبب کاهش تعداد عیوب در واحد محصول گردیده است.2- بین عامل های وجدان کاری،فرهنگ سازمانی، علاقه و توانائی،ارزیابی عملکرد کارکنان ،تقسیم کار مطلوب و سرعت متوسط تولید با شاخص DPU رابطه معنادار وجود دارد و تقسیم کار مطلوب به عنوان موثرترین عامل شناسائی شد.3- از میان مولفه های عوامل نیز مولفه احساس مسئولیت در قبال مشتری از عامل وجدان کاری، ایجاد انگیزه از عامل فرهنگ سازمانی، سازگاری روحیه با فرآیند بازرسی و احساس غرور از همکاری با سازمان از عامل علاقه و توانائی، ردیابی اپراتور از عامل ارزیابی عملکرد کارکنان، شرح شغل واضح از عامل تقسیم کار مطلوب و عدم افزایش سرعت خط تولید از عامل سرعت متوسط تولید به عنوان موثرترین مولفه ها شناسائی شدند.

کلیدواژه ها:

کیفیت ، کنترل ، کنترل کیفیت ، خودکنترلی