تأثیر هندسه ی قرارگیری و مانور حرکتی گیرنده ها بر دقت تعیین مکان هاب ماهواره ای به عنوان فرستنده ی هدف در سه روش TDOA، AOA و TDOA/AOA

روش های مکان یابی رادیویی به ویژه تکنیک های موسوم به مکان یابی انفعالی همواره جزو مهمترین موضوعات تحقیقاتی و پژوهشی روز دنیا بوده است. انتخاب نوع روش مکان یابی بسته به ویژگی های هدف و نقاط قوت و ضعف هر روش است. ویژگی های هدف مانند باند فرکانسی، پهنای باند، ثابت یا متحرک بودن و ... در انتخاب نوع روش تأثیر دارد. از طرفی نقاط قوت و ضعف هر روش مانند میزان خطای بالا در روش TDOA برای مکان یابی منبع سیگنال با پهنای باند باریک و یا تأثیر فاصله گیرنده تا هدف بر دقت مکان یابی RSS می توانند از جمله پارامترهای انتخاب روش باشند. در این مقاله هاب ماهواره ای به عنوان فرستنده ی هدف در نظر گرفته شده است. ویژگی های هاب ماهواره یعنی پهنای باند وسیع، استفاده از آنتن جهتی و روش های مختلف ارسال/دریافت داده سبب شده تا تعیین مکان هدف با مختصات نا معلوم با مشکل رو به رو شود. با توجه به این خصوصیات از میان تکنیک های مکان یابی انفعالی روش های اصلی اندازه گیری اختلاف زمان ورود سیگنال، اندازه گیری زاویه ورود سیگنال و ترکیب از هر دو روش به عنوان هیبرید مورد توجه قرار گرفته است. عوامل زیادی می تواند بر دقت سیستم مکان یابی تأثیر بگذارد. تعداد گیرنده ها، هم زمانی زمان و فرکانس در گیرنده ها، نوع آنتن و کالیبراسیون آن و عوامل سخت افزاری و نرم افزاری دیگر از مهترین این موارد هستند. پارامترهای مهم دیگر که می تواند تأثیر بسزایی در میزان خطای هر روش بگذارد، هندسه قرارگیری، مانور حرکتی و تعداد نمونه برداری ها در مسیر جست وجوی گیرنده هاست. در این مقاله سعی شده است تا میزان خطای موقعیت یابی در هر سه روش مذکور را در شرایط مختلف حرکتی و با تعداد نمونه برداری متفاوت مورد آزمایش قرار داده تا روش مناسب تر در مواجه با هاب ماهواره ای مشخص گردد.

کلیدواژه ها:

تکنیک های مکان یابی انفعالی ، روش اختلاف زمان ورود سیگنال ، روش زاویه ورود سیگنال ، روش هیبرید ، هندسه ی قرارگیری گیرنده ها ، آرایش قرارگیری گیرنده ها ، مانور حرکتی گیرنده ها