رهیافت های آینده نگرانه کارل مارکس و ماکس وبر و موضع گیری برخی متفکرین غربی

آینده در نظرات بسیاری از اندیشمندان از جمله جامعه شناسان به صورت پراکنده وجود دارد که انسجام و گردآوری آن فرصت نقد و بررسی یا ابعاد اثرگذاری و نقاط ضعف و قوت کار آنها را نشان می دهد. از سویی یکی از دغدغه های عده ای از آینده پژوهان مسلمان اتکاء به آموزه های شیعی برای تبدیل ایران اسلامی به یکی از قطب های آینده پژوهی جهانیاست. از این رو این پژوهش با نگاهی به دیدگاه های آینده محورانه دو تن از جامعه شناسان کلاسیک سعی دارد به دو گزیده ای از انتقادات متفکران راجع به آینده « و »؟ آینده، تغییرات و ابعاد آن از نظر مارکس و وبر چگونه است « سوال با هدف تدقیق مطالعه چشم انداز متقدمین و ایجاد زمینه برای خیز برداشتن به سمت آینده نگاری - »؟ نگری آنها چیستتوحیدی و اسلامی به روش کتابخانه ای- پاسخ دهد. که در نهایت نتایجی همچون امید تحقق جامعه خداناباور آینده در نگاه مارکس و یاس و بدبینی به آینده و اعتقاد به کمرنگ شدن دین و افسون زدایی مذهبی از نگاه وبر به دست آمد. منتقدان هر دو به وجود صبغه و آرمان یهودیت یا سوگیری ناسیونالیستی در جهت گیری آینده محورانه آنها معتقد بودند. بعلاوه جهت گیری سیاسی، غیر علمی بودن، فلسفه غیبی مارکس و توصیف جبرگرایانه و تعمیم های نابجای مطالعات وبر به رویدادهای آینده از جمله نقدهای منتقدین بود.

کلیدواژه ها:

آینده نگری ، آینده پژوهی ، کارل مارکس ، ماکس وبر ،