بررسی ایفای تعهد به غیر موضوع تعهد در حقوق ایران و انگلیس

در زمینه سقوط تعهدات در قانون مدنی ایران در ماده 264 سخن به میان آمده و اسباب سقوط تعهدات را احصاء نموده است. مطابق این ماده یکی از اسباب سقوط تعهدات ، وفای به عهد است. جهت تحقق وفای به عهد متعهد بایستی همان موضوع تعهد را تأدیه نماید اما این اصل مانع از آن نمی شود تا متعهد با توافق متعهد له موضوعی متفاوت از موضوع تعهد در مقام وفای به عهد تأدیه نماید; چرا که مستنبط ازمفهوم مخالف ماده 275 قانون مدنی و اصل حاکمیت و آزادی اراده و ماده 10 قانون مدنی همین موضوع است. ایفای تعهد به غیر موضوع تعهد یک عمل حقوقی است و دارای ماهیت قراردادی است و علاوه بر جریان قواعد عمومی قراردادها در آن ،دارای احکام و شرایط خاصی است. در حقوق انگلستان مفهوم مستقلی برای تعهد قایل نیستند و در لابلای مباحث قراردادی از آن سخن به میان آورده اند. در حقوق کامن لا گاهی وفای به عهد مستلزم همکاری دو اراده است و آن موردی است که وفای به عهد با موضوع متفاوت از موضوع تعهد پرداخت می شود . در این جا چون مدیون را نمی توان مجبور کرد که موردی متفاوت با موضوع تعهد را بپذیرد لذا باید توافق دو اراده وجود داشته باشد . در این جا نیز قصد مشترک طرفین پرداخت دین است . این رساله با مطالعه تطبیقی پیرامون موضوع در صدد رسیدن به این مطلب است که انجام تعهد با موضوعی متفاوت از موضوع تعهد یک قرارداد دارای ماهیت مستقلی است که با توافق و اراده طرفین ایجاد شده و یک ایفای تعهد صحیح تلقی می شود و اثر اصلی و اولیه این گونه ایفای تعهد، سقوط تعهد و برائت ذمه متعهد است.

کلیدواژه ها:

ایفای تعهد ، حقوق ایران ، حقوق انگلیس