بررسی و اولویت بندی عوامل مؤثر بر خود راهبری در یادگیری دانش آموزان دوره ابتدایی

هدف ازپژوهش حاضربررسی واولویت بندی عوامل موثر برخود راهبری دانش آموزان دوره ابتدایی می باشد جامعه پژوهش را کلیه دانش آموزان پایه ششم مقطع ابتدایی شهر ارومیه تشکیل می دادند که ازبین آنها 453 نفر بصورت نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند روش تحقیق از نوع همبستگی بوده ابزار مورد پژوهش پرسشنامه خودراهبری یادگیری دانش آموزان بود تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری spss و همچنین شاخص های آمار توصیفی ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون تحلیل شدند نتایج این پژوهش نشان داد عوامل خانوادگی بر خودراهبردی دانش اموزان دوره ابتدایی موثر است که با افزایش میزان کمال گرایی و هیجان خواهی دان شاموزان و باکاهش میزان افسردگی و اضطراب آنان میزان خودراهبری آنان افزایش می یابد باتوجه به این یافته ها میتوان گفت عوامل خانوادگی برخودراهبردی دانش آموزان دوره ابتدایی موثر نیست درمطالعه حاضر متغیر وابسته یعنی خود راهبری ازنوع متغیرهای فاصله ای بود این یافته ها نشان میدهد متغیرهای پیش بین یعنی عوامل خانوادگی بصورت معنی داری قادر به پیش بینی متغیر ملاک یعنی خودراهبری دانش آموزان نیستند این یافته نشان میدهد که عوامل خانوادگی بصورت معنی داری قادر به پیش بینی خود راهبری دانش آموزان نیستند بنابراین درپاسخ به سوال دوم پژوهش میتوان گفت که عوامل خانوادگی یعنی تحصیلات مادر تحصیلات پدر شغل مادر شغل پدر و درآمد والدین تاثیر معنی داری برخودراهبری دانش آموزان ندارند.

کلیدواژه ها:

خود راهبری دریادگیری ، خودمدیریتی ، خود کنترلی ، رغبت برای یادگیری