تعیین نقش ناگویی خلقی و پردازش هیجان در پیش بینی سازگاری نوجوانان دارای مشکلات رفتاری

هدف این مطالعه بررسی تعیین نقش ناگویی خلقی و پردازش هیجان در پیش بینی سازگاری نوجوانان دارای مشکلات رفتاری بود.روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه نوجوانان کانون اصلاح و تربیت شهر اردبیل در سال1931 بودند که به روش نمونه گیری در دسترس تعداد 39 نفر از طریق شناسایی با پرسشنامه مشکلات رفتاری انتخاب و به پرسشنامه های سازگاری دانش آموز، پردازش هیجانی و نارسایی هیجانی تورنتو پاسخ دادند. داده های پژوهش با استفاده از نرم افزارآماری SPSS و با روش ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد بین سازگاری عاطفی و هیجانی با تفکر عینی به ترتیب r=0/36 ودشواری درشناسایی احساسات r=-0/31وr=-0/33 دشواری در توصیف احساسات r=-0/42وr=-0/33 وپردازش هیجانی r=-0/52وr=-0/40 رابطه معناداری وجود دارد. همچنین نارسایی هیجانی و پردازش هیجانی 12 درصد توانایی پیش بینی سازگاری دارد. در نتیجه توان بیان نمود که ناگویی خلقی و پردازشهیجان توانایی پیش بینی سازگاری نوجوانان دارای مشکلات رفتاری را داشته و نیازمند برنامه های برای اموزش راهبردهای توصیف، ابراز هیجان و ... می باشد.

کلیدواژه ها:

ناگویی خلقی ، پردازش هیجان ، سازگاری ، مشکلات رفتاری