رابطه هوش معنوی و احساس تنهایی با رضایت از زندگی در سالمندان شهر اراک

سالمندی دوران حساسی از زندگی است و توجه به مسائل و نیازهای این مرحله یک ضرورتاجتماعی است. در این سن احساس تنهایی که در اثرکمبود روابط اجتماعی ایجاد می شود، علاوه برسلامت جسمانی بر نحوه زندگی و میزان رضایت از زندگی آن ها تأثیر می گذارد، لذا این مطالعهبا هدف تعیین ارتباط هوش معنوی و احساس تنهایی با رضایت از زندگی در سالمندان انجام شدهاست. در این مطالعه توصیفی- همبستگی، نمونه ای به حجم 380نفر از سالمندان ساکن شهر اراکبا استفاده از نمونه گیری در دسترس انتخاب شد و اطلاعات از طریق مقیاسهای احساس تنهایییوکلا ( 2008)رضایت از زندگی( 1985)و هوش معنوی کینگ (1980 )جمع آوری شدند. برایتجزیه و تحلیل داده ها از آزمون ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج آزمون همبستگیپیرسون نشان داد ، بین هوش معنوی و رضایت از زندگی سالمندان، رابطه مثبت معنادار وجود دارد(P<0/01 ،r=0/46ب)ین هوش معنوی و احساس تنهایی، رابطه منفی معنیدار (،r= -0/24P<0/01 )و همچنین بین احساس تنهایی با رضایت از زندگی سالمندان ارتباط منفی معنی داری( P<0/01,r= -0/43)وجود دارد. علاوه براین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد احساس تنهایی وهوش معنوی سهم معناداری در پیش بینی رضایت از زندگی سالمندان دارند. به طور کلی میتواننتیجه گرفت که هوش معنوی و احساس تنهایی عناصر روانشناختی مهمی در پیش بینی رضایت اززندگی سالمندان میباشند

کلیدواژه ها:

احساس تنهایی ، رضایت از زندگی ، هوش معنوی ، سالمندان