طراحی خودخلبان طولی هواپیما با روش کنترل مد لغزشی تناسبی -انتگرالی در حضور عدم قطعیت پارامتری

در این مقاله به طراحی خودخلبان طولی هواپیما با روش کنترل مدلغزشی تناسبی-انتگرالی پرداخته ایم ، این طراحیبرای سیستم دارای دو ورودی و دو خروجی و از مرتبه دو و دارای 50 % عدم قطعیت به صورت رندم موثر بر ضرایبآیرودینامیک یک کنترل کننده غیر خطی و مقاوم طراحی شده است ، با طراحی این کنترل کننده هواپیما قادر است مسیرمطلوب را دنبال کند و خطا را نزدیک به صفر برساند و باعث پایداری در حضور عدم قطعیت ها می گردد. . جهت تضمینپایداری سیستم از طریق بررسی قضیه لیاپانوف استفاده میگردد. در این تحقیق به خاطر غیر خطی بودن زیاد ورودی سیستمو وجود عدم قطعیت کنترل کننده مد لغزشی با مدلغزشی تناسبی-انتگرالی مقایسه شده که علاوه بر مقاومت در برابر عدمقطعیت ها، دارای مزایای دیگری نیز از جمله عدم حساسیت نسبت به اغتشاشات خارجی، پاسخ گذرای سریع و سادگیطراحی و اجرا می باشد. نتایج حاصل بهبود شرایط در حالت مدلغزشی تناسبی-انتگرالی را نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

ضرایب ایرودینامیک ، عدم قطعیت پارامتری ، کنترل کننده مدلغزشی ، کنترل کننده تناسبی ، انتگرالی مدلغزشی