مطالعه بهره برداری سیستم مرکب تولید و انتقال با حضور نیروگاه های تلمبه ذخیرهای

یکی از چالش هایی که صنعت برق در بهرهبرداری با آن روبه رو است این است که در هر لحظه از زمان باید میزان تولید و میزان بار با هم برابر باشند. این امر به دو دلیل ممکن است محقق نشود؛ یکی اینکه ممکن است بار پیشبینی شده از دقت پایینی برخوردار باشد و میزان تولید برنامه ریزی شده نتواند بار را پاسخگو باشد و دوم اینکه ممکن است برخی از واحدهای تولید و یا خطوط انتقال به دلیل خرابی و حوادث دیگر از مدار خارج شوند که در این صورت نیز تعادل تولید و بار باز به هم میخورد. در سال های اخیر وجود تولیدات مربوط به انرژی های تجدیدپذیر بادی، فتوولتاییک و آبی جریانی نیز به دلیل عدم قطعیت مرتبط با توان خروجی آنها به مشکلات بهره برداری اضافه شده است. به منظور مقابله با مشکلات عنوان شده به دو صورت میتوان عمل نمود؛ یکی اینکه همواره در سیستم قدرت مقداری ذخیره چرخان وجود داشته باشد که بلافاصله با کاهش تولید و یا افزایش بار نیروگاه هایی که میتوانند توان خود را افزایش دهند وارد عمل شده و کمبود توان را جبران نمایند و دیگر اینکه از ذخیره کننده های انرژی استفاده شود. یکی از ذخیره کننده های انرژی برق که با ظرفیت بالا میتواند در این زمینه کارساز باشد نیروگاه های تلمبه ذخیرهای است. این نیروگاه ها در مواقع کم باری به صورت موتوری آب را به مخزن بالادست پمپ میکنند و در مواقع پرباری به صورت ژنراتوری عمل کرده و به کمک آب بالادست برق تولید میکنند. در این مقاله تاثیر نیروگاه های تلمبه ذخیره ای بر مطالعات بهره برداری سیستم قدرت مرکب تولید و انتقال مورد ارزیابی قرار میگیرد. ابتدا مدل قابلیت اطمینان این نیروگاه ها معرفی و به کمک این مدل شاخص های قابلیت اطمینان مربوط به مطالعات بهرهبرداری سیستم قدرت مرکب تولید و انتقال با حضور این نیروگاه ها تعیین میشود. به منظور بررسی روش پیشنهادی نتایج عددی نیز ارایه میگردد.

کلیدواژه ها:

نیروگاه های تلمبه ذخیرهای ، مدل قابلیت اطمینان ، بهره برداری ، سیستم مرکب تولید و انتقال