سنجش ظرفیت سازمان برای انجام کارتیمی در بخش دولتی ایران

کار تیمی مشارکتدادن افراد در امور و تصمیمگیریها و استفاده بهینه از توان، استعداد و خلاقیت افراد میباشد. ظرفیت و توانایی سازمانهای هر کشوری برای انجام کار تیمی موثر و با عملکرد بالا، از ضروریتهای عصر رقابتی امروز است. در جامعه ایران بسیاری از صاحبنظران و اندیشمندان حوزههای اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و مدیریتی در تحلیلهای خود بر این باورند که ما ایرانیها در کارهای جمعی و گروهی موفقیت چندانی نداریم. لذا در پژوهش حاضر، پس از طراحی مدل تحلیلی سهشاخگی ابعاد رفتاری، ساختاری و زمینهای کار تیمی، به سنجش ظرفیت بخش دولتی ایران برای انجام کار تیمی پرداخته شده است و تعداد 73 سازمان/ شرکت دولتی به نمایندگی از بخش دولتی کشور مورد مطالعه قرار گرفته است. این پژوهش بر اساس روش جمعآوری دادهها توصیفی و از نوع پیمایشیمقطعی است. ابزار جمعآوری دادهها، پرسشنامه بوده که قابلیت اعتماد آن از طریق ضریب آلفای کرونباخ و آزمون پستست و پیشتست مورد ارزیابی قرار گرفته است. برای تجزیه و تحلیل دادهها از آزمون t تکنمونهای و تحلیل واریانس یک عامله استفاده شده است.پس از تجزیه و تحلیل دادههای پرسشنامه، ظرفیت بخش دولتی ایران برای انجام کار تیمی در طیف 5 درجهای لیکرت در ابعاد رفتاری با میانگین و انحراف معیار 0/32، 2/66 ابعاد ساختاری 0/28، 2/89 و ابعاد زمینه ای 0/37، 2/88 بدست آمد که این نتایج نشان میدهد که ظرفیت بخش دولتی ایران برای انجام کار تیمی در هر سه بعد، کمتر از حد متوسط است و بخش دولتی خصوصأ در بعد رفتاری کار تیمی مشتمل بر متغیرهای نظام جبران خدمات، سیستم ارزیابی عملکرد، سیستم آموزشی، سبک رهبری و سیستم گزینش/ استخدام با مشکلات گستردهای روبرو است. ضمنأ در این پژوهش به مقایسه تطبیقی وضعیت کار تیمی در سازمانهای نظامی، بیمارستانی و اجرایی کشور پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

کارتیمی ، ظرفیت سازمانی ، بخش دولتی