بررسی ایمونوهیستوشیمی یک مورد تومور شبه کارسینوئید کبدی در سگ

سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 689

فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JVR-70-2_015

تاریخ نمایه سازی: 15 شهریور 1395

چکیده مقاله:

سلو لهای نورواندوکرین از سلو لهای ترشح کننده پپتی دها و آمی نها م یباشند که با منشأ اندودرمال در بسیاری از ارگا نها و باف تها بخصوص دستگاه تنفسی ودستگاه گوارشی حضور دارند. کارسینوئید، توموری برخاسته از سیستم نورواندوکرینی منتشر است که در انسان وحیوانات بسیارنادر م یباشد. در این گزارش وجود تومور با استفاده از روش ایمنوهیستوشیمی تأیید م یگردد. مورد گزارش یک قلاده سگ نر 10 ساله نژاد مخلوطاست که بدلیل کاهش وزن شدید، بی اشتهایی، استفراغ مکرر، بیحالی و غش ارجاع گردید. سطح سرمی آنزی مهای ALT و AST بسیار بالاتر از حد طبیعی بود و در عین حال علائمی نظیر کم خونی و لوکوسیتوز نیز مشاهده گردید. در رادیولوژی تود ههای کوچک و بزرگ با دانسیته بالا در کبد، نواحی اطراف کبد و نیز محوطه شکمی و سین های تشخیص داده شد. در کالبد گشایی تود ههای ندولی یا بزرگ چند لوبی متعدد با قوامسخت مشاهده گردید که البته مجاری صفراوی خارج کبدی و کیسه صفرا را تحت تأثیر قرار نداده بود. متاستاز در ری هها، کلی هها، گر ههای لنفاویمزانتریک و بیض هها نیز مشاهده گردید. در زیر میکروسکوپ نوری توده مورد نظر حاوی تجمعاتی از سلو لهایی یکدست با هست ههایی گرد تا بیضی، هیپرکروماتیک و سیتوپلاسمی دانه دار و ائوزینوفیلیک بود که آرایش گل رزی ) rosette formation ( و ترابکولار داشت. همچنین استرومای فیبرووسکولار فراوانی این ترابکو لها را از یکدیگر جدا نموده بود. در بررسی ایمونوهیستوشیمی سلو لهای نئوپلاستیک با مارکرهایNSE و پروتئین S100 ، مثبت و توسط سیناپتوفیزین، کروموگرانین AE3/AE1،CK20 ،A، CEA،CD34 وآنتی ژن هپاتوسیتی ) HA ( منفیگردیدند. منفی بودن HA،CEA و CD34 به ترتیب، احتمال هپاتوسلولار کارسینوما، کولانژیو کارسینوما و ریشه عروقی یا اجداد خونساز بودن تومور مورد مطالعه را به حداقل م یرساند. منفی بودن CK20 ، آدنوکارسینومای متاستاتیک را بطور کامل رد م یکند، درحالیکه مثبت شدن پروتئین S100 و NSE دال بر شبه کارسینوئید بودن تومور مذکور است. منفی بودن کروموگرانین A نیز نم یتواند به تنهایی دلیلی بر رد کارسینوئید باشد. به طور کل بهره گیری از روش ایمونوهیستوشیمی در تشخیص تفریقی این تومور مفید م یباشد.

نویسندگان

سعید حصارکی

گروه پاتوبیولوژی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران-ایران

بهروز یحیایی

گروه پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شاهرود، شاهرود-ایران

کتایون مومنی ازندریانی

گروه پاتوبیولوژی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران-ایران