تعیین ژنوتیپ های مقاوم به تنش خشکی درلوبیا چیتی با روش بای پلات در منطقه بروجرد

لاین های خالص و رقم لوبیا چیتی به تعداد 21 ژنوتیپ جهت ارزیابی تحمل به تنش خشکی آخر فصل، در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار و در دو شرایط آبیاری نرمال و تنش خشکی در سال 1390 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی بروجرد مورد بررسی قرار گرفتند. بذور هر یک از ژنوتیپ ها بر روی 3 خط به طول 3 متر کشت گردیدند. اعمال تنش خشکی پس از گلدهی لوبیا صورت گرفت. صفات مورد ارزیابی شامل دوره رسیدگی، تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در بوته، تعداد دانه در غلاف، عملکرد و وزن صد دانه بود. نتایج تجزیه واریانس صفات حاکی از تفاوت معنی دار ژنوتیپ ها با یکدیگر در هر دو شرایط آبیاری بود. بیشترین تاثیر تنش خشکی مربوط به صفات تعداد دانه دربوته و عملکرد دانه بود. براساس بای پلات حاصل از دو مولفه می توان ژنوتیپ هایی را که دارای بیشترین میزان مولفه اول یعنی شاخص های میانگین تولید، میانگین هندسی تولید و کمترین میزان مولفه دوم شاخص تحمل هستند، گزینش نمود. ژنوتیپ های KS21204، KS21212، KS21221 و KS21255 به عنوان متحمل به تنش خشکی در منطقه بروجرد شناسایی گردیدند.

کلیدواژه ها:

ژنوتیپ ، شاخص خشکی ، عملکرد و تنش خشکی