پهنه بندی خطر زمین لغزش با استفاده از تئوری بیزین (مطالعه موردی: بخشی از حوزه آبخیز بابلرود)

زمین لغزش ها نوعی حرکت دامنه ای هستند که نه تنها سازه های مهندسی مثل جاده ها ، خطوط راه آهن و سدها را تحت تأثیر قرار می دهند، بلکه تلفات جانی را هم به دنبال دارند.در این پژوهش از روش بیزین برای تهیه نقشه حساسیت زمین لغزش در بخشی از حوزه آبخیز بابلرود( حوزه آبخیز سجاد رود) واقع در شهرستان بابل استان مازندران استفاده گردید. موقعیت لغزش های منطقه از طریق پایش میدانی و عکس های هوایی مشخص گردید. در مرحله بعد عوامل مؤثر در بروز زمین لغزش که 11 فاکتور شیب، جهت شیب ، شکل شیب ، طبقات ارتفاعی، زمین شناسی ،فاصله از رودخانه، فاصله از جاده، فاصله از گسل ، شاخص توان آبراهه، شاخص رطوبت توپوگرافیکی و کاربری اراضی به عنوان عوامل مؤثر بر وقوع زمین لغزش منطقه شناسایی و به منظور تحلیل خطر در محیط GISمورداستفاده قرار گرفتند و 11 لایه اطلاعاتی آماده شده در GIS با لایه اطلاعاتی پراکنش زمین لغزش ها تطابق داده شده و اطلاعات میزان زمین لغزش ها در هر یک از کلاسه ها به دست آمد.پس از تعیین نرخ هریک از عوامل پهنه بندی با استفاده از تلفیق مدل بیزین اجرا گردید نتایج حاصل از خروجی مدل نشان داد که در پهنه بندی حساسیت زمین لغزش با روش تئوری بیزین به ترتیب 22/3، 30/46، 25/67، 10/93، و 10/64 و درصد از مساحت منطقه در کلاس های خطر خیلی کم، کم، متوسط، زیاد و خیلی زیاد قرار گرفتند. درنهایت مدل با استفاده از منحنی ROC مورد ارزیابی قرار گرفت که با 75درصد دقت از کارایی قابل قبولی برخوردار بوده است.

کلیدواژه ها:

زمین لغزش ، پهنه بندی ، تئوری بیزین ، منحنی ROC ، سجاد رود