بررسی رابطه بین جهت گیری مذهبی برابعاد سلامت روانی

آرمان و آرزوی هر انسانی است که یک زندگی مملو از خوشبختی، نشاط، سلامتی، عشق و امید را تجربه نماید و به کمال وخودشکوفایی دست پیدا نماید، از طرفی پژوهشهای انجام گرفته درعرصه روانشناسی دین موئد آن است که معنویت، عشق و معرفت به خداوند نقش مهم وکلیدی در زندگیانسانها از جمله: شادمانی، آرامش روحی و روانی، خوشبختی و سلامتی جسمی و روانی ایفا می نماید. لذا هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین ابعاد جهت گیری مذهبی جهت گیری اختصاصی، سازمان نایافتگی، ارزنده سازی مذهبی وکامجویی و سلامت روانی علائم جسمانی، اضطراب، افسردگی و عملکرد اجتماعی در گروهی از دانشجویان دانشگاه پیام نور بود. برای این منظور نمونه ای متشکل از 524 آزمودنی 386 نفر دختر 138 نفر پسر پرسشنامه جهت گیری مذهبی بهرامی 1381 و پرسشنامه سلامت روانی گلدبرگ 1979 اجرا شد. به منظور بررسی پایایی و روایی پرسشنامه از آلفای کرونباخ، روایی سازه و محتوا استفاده شد. نتایج نشان داد که همه ی ابزارها دارای پایایی و روایی مطلوبی برای استفاده در فرهنگ ایرانی هستند. تحلیل داده ها با استفاده از رگرسیون چندگانه نشان داد که کلیه ابعاد جهت گیری مذهبی پیش بینی های خوبی برای سلامت روانی دانشجویان می باشند و دو بعد کامجویی و سازمان نایافتگی سهم بیشتری در پیش بینی سلامت روانی دانشجویان داشتند. علاوه بر این نتایج همبستگی پیرسون نشان داد که جهت گیری مذهبی با سلامت روانی دانشجویان رابطه معناداری دارد و همچنین جهت گیری مذهبی با دو بعد اضطراب و افسردگی رابطه منفی و معنادار دارد. بدین معنی که هرچه فرد جهت گیری مذهبی مطلوبتری داشته باشد به همان میزان اضطراب و افسردگی کمتری را تجربه می نماید و در مجموع از نظر روانی سالمتر و شادابتر می باشد

کلیدواژه ها:

جهت گیری مذهبی ، سلامتی روان ، دانشجویان