نثر فارسی در قرن چهارم و نیمه ی اول قرن پنجم

قرن چهارم و اوایل قرن پنجم بر تارک تاریخ ایران چون تاجی درخشنده است که به انواع گوهرهای تابان مزین شد. این گوهرهای درخشان علم و ادب مردان بزرگی مانند: محمد زکریای رازی، ابو نصر فارابی، مجوسی اهوازی، رودکی، ابن عباد، قابوس و بدیع الزمان همدانی و بسیاری از رجال نامدار مانند ایشانند که فرصت شمارش همه آنان در این وجیزه نیست. در پایان این دوره سه تن از مفاخر عالم انسانی یعنی ابوریحان بیرونی،ابوعلی سینا و ابوالقاسم فردوسی و ارث همه ترقیات و پیشرفت های ایرانیان در علوم و ادبیات شدند و قسمتی از آغاز قرن پنجم را نیز به نور وجود و آثار گرانبهای خود روشن داشتند.

کلیدواژه ها:

قرن چهارم ، نیمه ی اول قرن پنجم ، گوهرهای تابان ، علم و ادب