تبیین پیوستگی فضایی معماری و شهرسازی در بازارهای ایرانی (مورد مطالعه بازار تبریز)

معماری واقعیتی است که در فضا بازشناسی شده است. از این جهت بافت های تاریخی شهرهای کهن ایرانی پیوستگی فضایی (سلسله مراتب) میان عناصر مختلف شهر وجود داشته و باعث حرکت،پویایی،نظم و سلسله مراتب بوده است. بدون گسستگی،انسان همیشه خود را در میان چیزی احساس کرده ،حس مکان در او القا می شود. نمونه شاخص این پیوستگی بازارهای ایرانی و فضاهای همجوار آن است.هدف اصلی بررسی حاضر الگو قرار دادن پیوستگی فضاهای ارتباطی و کالبدی معماری کهن ایرانی در معماری معاصر است. سوال اصلی این پژوهش این است که:چگونه می توان پیوستگی فضایی معماری و شهرسازی در بازار را تبیین نمود؟ در این مقاله حاضر از روش توصیفی-تحلیلی استفاده شده است.ازز روش گردآوری اطلاعات روش میدانی،اسنادی بطور خاص بازار نبریز مورد بررسی قرار گرفته است.نتیجه حاصل از این پژوهش بر این امر تاکید دارد که با رعایت اصل سلسله مراتب پیوستگی فضایی ایجاد شده،بدین معنی که هر فعالیت محدوده و قلمرویی را تعریف می کند.همچنین ویژگی های ارتباطی و کالبدی (اصل هم پیوندی عناصر شهری) معماری و شهرسازی پدید می آید. اصل پیوستگی فضایی به مثابه مفصل ،مکانی را به مکان دیگر متصل یا جدا می کند. و اتصال و پیوستگی کالبدی فضاها را با یکدیگر است.

کلیدواژه ها:

پیوستگی فضایی ، بازار ، ادراک فضایی ، سلسله مراتب