پایداری کالبدی در فضای شهری (مطالعه موردی: خیابان اکباتان همدان)

فضای شهری در مفهومی عام، ارتباط متقابل میان روابط و رفتارهاست؛ یعنی ضمن آنکه محلهمجواری هویتهای فردی است، در یک زندگی شهری خود به مثابه مهمترین عامل احراز هویت بوده وبر رفتارها و روابط انسانی تاثیر میگذارد. با نگاه کردن به فضاهای شهری گذشته می بینیم که این فضاهابه خوبی با شرایط محیطی و فیزیکی شهر و منطقه انطباق داشته اند. عناصر تشکیل دهنده ی فضایشهری در جهت رفاه و آسایش ساکنین و استفاده کنندگان و رفع نیازهای آن ها به خوبی سازمان یافتهاند. این در حالی است که بسیاری از شهرهای معاصر ما فاقد چنین کیفیتی است. شناخت و بررسی اینارزش ها و کیفیت های کالبدی موجود در فضاهای شهری گذشته می تواند راهکاری در جهت طراحیفضای شهری پایدار در شهرهای معاصر باشد. در این پژوهش که هدف اصلی آن پایداری کالبدی درفضای شهری می باشد، از ابزارهای مشاهده نامه، برداشت های میدانی برای شناخت و از روش سوات(swot) جهت تحلیل اطلاعات و داده های استخراج شده استفاده شده است. بررسی اطلاعات حاکی از این است که خیابان اکباتان همدان به دلیل وجود فعالیت های نامتنوع و نامناسب، سیمای نامطلوب و... فاقد پایداری می باشد. جهت بهبود شرایط خیابان اکباتان از روش های مانند ایمن سازی خیابان ها ومسیرها برای استفاده پیاده. -طراحی مسیر های دوچرخه. -باززنده سازی و حفظ بناهای تاریخی.زیباسازی خیابان و جداره، ایجاد کاربری های مختلط و ... پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، پایداری کالبدی ، فضای شهری ، خیابان اکباتان