مزیت نسبی یا خودکفایی؟ مطالعه ای کاربردی در تعیین استراتژی تولید گندم در کشور

یکی از مباحثی که در سالهای اخیر ذهن سیاست گزاران کشاورزی را به خود مشغول داشته است، تعیین استراتژی تولید محصولات کشاورزی و انتخاب بین مزیت نسبی یا خودکفایی به عنوان استراتژی تولید این محصولات است . استراتژی مزیت نسبی بر اساس یک اصل اقتصادی پایه ریزی شده است . در مقابل، دیگر هدف کلانی که سیاست گزاران در پی دستیابی به آن هستند خودکفایی یا خود اتکایی در تولید محصولات کشاورزی است که اگرچه یک هدف غیر اقتصادی است اما از نظر سیاسی اهمیت ویژه ای دارد . دو استراتژی اصلی یاد شده، برای محصولات مختلف لزوما “ در یک راستا نیستند و برای توسعه یا تحدید کشت محصولات پیشنهادات متفاوتی را ارائه می نمایند . این مقاله سعی دارد با کنار هم قرار دادن شاخصهای مزیت نسبی و خودکفایی برای محصول گندم، استراتژی تولید مناسب را برای این محصول پیشنهاد نماید . این تحقیق برای محاسبه مزیت نسبی از روش ماتریس تحلیل سیاستی استفاده می نماید و پس از بررسی وضعیت گندم از لحاظ خودکفایی، استراتژی مناسب برای کشت این محصول را ارائه می نماید . نتایج چنین نشان می دهد که محصول گندم چه از نظر مزیت نسبی و چه از نظر خودکفایی واجد شرایط قرار گرفتن در استراتژی کشت زراعی کشور می باشد .

کلیدواژه ها:

مزیت نسبی ، خودکفایی ، ماتریس تحلیل سیاستی ، گندم