اتوماتای یادگیر بعنوان مدلی برای همکاری در یک تیم از عاملها

عاملها موجودات نرم افزاری هست ند که بطور پیوسته و خود مختار و در محیط بخصوصی کار می کنند ( که مخصوص کار در آن محیط طراحی شده اند ). برای عاملها نیازهایی از قبیل واکنشی بودن نسبت به کنش های محیطی، خود مختاری در انتخاب مسیر و ادامه آن، قابلیت تطبیق و یادگیری و ... ضروری به نظر می رسد . امروزه مطالعه سیستمهای مبتنی برعاملها به یک موضوع مهم آکادمیک تبدیل شده است که کاربردهای تجاری و صنعتی فراوانی را نیز دربر دارد . در سیستمهای چندعامله، چندین عامل هوشمند با قابلیت برقراری ارتباط با یکدیگر، جهت رسیدن به مجموعه ای از اهداف، با هم همکاری می کنند . بدلیل پیچیدگیهای موجود در محیطهای چندعامله پویا و متغیر نیاز به روشهای یادگیری ماشین در چنین محیطهایی بخوبی احساس می شود . اتوماتاهای یادگیر، بعنوان مدلی برای یادگیری، در محیطی تصادفی عمل نموده و قادر هستند که بر اساس ورودیهای دریافت شده از محیط، احتمال انجام عملیات خود را بروز در آورده تا بتوانند از این طریق کارآیی خود را بهبود بخشند . اتوماتای یادگیر یک مدل انتزاعی است که تعداد محدودی عمل را می تواند انجام دهد . هر عمل انتخاب شده توسط محیطی احتمالی ارزیابی می گردد و پاسخی به اتوماتای یادگیر داده می شود . اتوماتای یادگیر از این پاسخ استفاده نموده و عمل خود برای مرحله بعد را انتخاب می کند . در این مقاله با استفاده از بستر تست شبیه سازی فوتبال روباتها به بررسی کارآیی اتوماتای یادگیر در همکاری بین عاملهای عضو یک تیم پرداخته شده است

کلیدواژه ها:

اتوماتای یادگیر ، ع امل ، سیستمهای چندعامله ، فوتبال شبیه سازی شده روباتها ، تیم عاملها ، همکاری