بررسی ویژگی های سطوح مختلف فضا و مکان از دید حاشیه نشینی و شهر نشینی در ایجاد امنیت و آرامش

شهرنشینی در کل در معنی زندگی یک جمعیت در شهرها به کار می رود ولی معمولاً به افزایش شمار ساکنان شهرها نسبت به ساکنان روستایی یک کشور یا منطقه اشاره دارد. شهرنشینی و افزایش آن، بر اقتصاد و محیط زیست یک منطقه تأثیر زیادی دارد. همچنین روحیات و شیوه زندگی مردم شهرنشین با گسترش شهرنشینی دستخوش دگرگونی های نسبتاً زیادی می شود.شهرنشینی بی رویه و گسترش پرشتاب پدیده شهرنشینی در بسیاری کشورها باعث به وجود آمدن پدیده هایی همچون حاشیه نشینی، زاغه نشینی، تکدی گری، تشکیل شهرهای خوابگاهی، افزایش بیکاری و بزهکاری و مشکلات و ناسازگاری های فرهنگی می شود،مناطق حاشیه نشین در واقع مناطق مسکونی که بدون مطالبه قانونی برای دریافت زمین و با اجازهاز سوی مقامات زی ربط برای ساختن خانه شکل گرفته است . سرویس ها و خدمات و تسهیلات زیربنایی در این شکل غیرقانونی ساخت و ساز ، نامناسب و ناکافی است . خصوصیات اساسی که به درک مناطق حاشیه نشین کمک می کند عبارتند از خصوصیات کالبدی ، اقتصادی و اجتماعی . عمده ترین نمای حاشیه نشینی چهره ظاهری آن است که احساس وجدان آدمی را می آزارد ساختمانهایی با نمای آجری کم دوام فرسوده، معابر و گذرگاه های پر پیچ و خم و کم عرض بودن آنها بدون رعایت اصول معماری. از نظر جامعه شناسان و نظریه پردازان وجود موجودیت جهان هستی و در برگیرنده تمام چیزها فضا یا همان مکان نامیده می شود محسوس و غیر محسوس فرانس دی کی چینگ در تعریف فضا بعنوان و فضا هم ماده ای مانند چوب یا سنگ « : نمودی از مکان می گوید است. اما ماهیتا بی شکل می باشد و ، کیفیت نوری، ابعاد و آنچه در این جا مطرح است » مقیاس آن بستگی کامل به حدودش دارد مکان به معنی محلی برای زندگی است که در تعریف خانه، محلی برای ایجاد امنیت و آرامش و حس تعلق نمود پیدا می کند لذا مکان در هر یک از این فضاهای شهرنشینی و حاشیه نشینی تعریف و سطوحی دارد که در این تحقیق با روش تحقیق کتابخانه ای و توصیفی به بررسی سطوح مختلف مکان به عنوان فضایی جهت زندگی و آرامش و امنیت انسان پرداخته ایم

کلیدواژه ها:

مکان ، حاشیه نشینی ، شهرنشینی ، امنیت و آرامش و حس تعلق