بازخوردهای معلمان مجری الگوی ارزشیابی توصیفی(کیفی)

هدف پژوهش حاضر، شناخت چگونگی درک و فهم و ارائه بازخوردهای توصیفی (کیفی) معلمان مدارس ابتدایی شهرستان آران و بیدگل است. روش پژوهش کیفی و از نوع پدیدار شناسی است. جمع آوری اطلاعات بر اساس سه ابزار مصاحبه نیمه ساختار یافته، مشاهده و تحلیل محتوا است. این پژوهش در چارچوب منطق نمونه گیری در روش پدیدار شناسی و به صورت هدفمند انجام شد و تعداد 32 نفراز برای مصاحبه انتخاب شدند. همچنین 10 کلاس مورد مشاهده قرار گرفت. در راستای مثلث سازی، محققان از یکصد نمونه بازخورد نوشتاری معلمان نیز تحلیل محتوا به عمل آوردند. نتایج نشان داد که بیشتر معلمان نمونه (66 درصد) تحقیق، فهم درستی از مفهوم باز خورد داشتند و بخش کوچکی (18 درصد) از آنان برداشت ناقصی داشتند. همچنین بخش محدودی (16 درصد) از آنان، فهم درستی از چیستی و چگونگی مفهوم بازخورد نداشتند. در زمینه چگونگی بازخورد دادن در کلاس درس مشاهدات نشان داد که معلمان از انواع بازخوردها استفاده نموده اند که بازخوردهای عاطفی، کلامی فردی، کلامی گروهی و کتبی به ترتیب بیشتر موارد بوده اند. تحلیل محتوای بازخوردهای کتبی نیز نشان داد که معلمان عمدتا از بازخوردهای ملاکی، توصیفی و تشویق آمیز استفاده می نمایند

کلیدواژه ها:

ارزیابی ، بازخورد ، ارزشیابی کیفی توصیفی ، مدارس ابتدایی