مبانی پداگوژیکی آموزش از دور ونظریه های آن

هدف این پژوهش، ارائه مبانی پداگوژیکی و نظریه های آموزش از دور، به عنوان فرا رشته ای در کنار نظام آموزش سنتی با هدف توجه به تفاوت های فردی و فراهم کردن فرصت های متنوع آموزشی به تناسب سن، جنسیت، اشتغال، معلولیت، با تحقق شعار آموزش برای همه، همه جا و همه زمان است. برای بررسی آن، از روش مروری - تحلیلی استفاده شده است. آموزش از دور برای اینکه به عنوان نظام آموزشی جدید مطرح شود باید دارای ویژگی ها، مبانی پداگوژیکی و نظریه پردازی خاص خود باشد. از مهم ترین ویژگی های آموزش از دور می توان به جدایی یاددهنده - یادگیرنده، استقلال یادگیرنده، تعامل، سازمان پشتیبانی کننده آموزشی، ابزار ارتباطی و ساخت و تولید دانش توسط یادگیرنده اشاره کرد. از سوی دیگر، در دیدگاه ساختن گرایی، چون یادگیرنده خود مفسر، سازنده وتولید کننده دانش در قالب چارچوب های استاندارد است، به عنوان مبانی پداگوژیکی آموزش از دور در نظر گرفته می شود. علاوه بر این، به منظور اینکه آموزش از دور به نظریه علمی تبدیل شود، باید دارای نظریه پردازی خاص خود باشد. مهم ترین نظریه های علمی حوزه آموزش از دور عبارتند از: نظریه استقلال عمل یادگیرنده ویدمیر، صنعتی شدن آموزش پیترز، تعامل آموزشی شش گانه هالمبرگ، فاصله تراکنشی مور و نظریه کنترل گریسون و مایرا بینتون

کلیدواژه ها:

آموزش از دور ، مبانی پداگوژیکی ، ساختن گرایی ، نظریه های آموزش از دور