ساماندهی و توانمندی سازی بافت قدیم راهکاری در جهت توسعه پایدار(مطالعه موردی:محله فهادان یزد)

بافت های کهن شهری که یکی از گران بها ترین آثار فرهنگی محسوب میشود علی رغم شکوه و عظمت مثال زدنی خویش به مرورزمان و در اثر تحولات جدیدبه سبب عدم توجه دقیق و مناسب دچار فرسودگی و ضعف شده و در آستانه تهدید های مختلف قرار میگیرد که ادامه حیاتشان را دچار مشکل کرده و برای نجات آنها باید راهی یافت که بهسوی توسعه پایدار رهنمود شویم این پژوهش مبادرت بهبررسی بافت قدیم محله فهادان نموده است که به عنوان کهن ترین محله تاریخی یزد از این قائله مستثنی نبوده است ودر صورت عدم چاره اندیشی مناسب نابود ی آن حتی به نظر میرسد نوع کهن ترین محله توسعه ای وروش انجام آن پیمایشی است جامعه آماری تحقیق 1791 نفر از سرپرستان خانوار ساکن محله بود که 200 نفر از آن ها با روش تصادفی انتخابو با بهره گیری از پرسشنامه مبادرت به بررسی و تحلیل کواریانس به 6 عامل با فاکتور کاهش یافته مجموع واریانس 6 عامل جمعا 69.64 درصد از واریانس را پوشش میدهد این شاخص ها به ترتیب بارگذاری شامل شاخص های خدماتی - کالبدی امنیت اجتماعی همکاری اجتماعی هویت اجتماعی رعایت قانون و عامل تغییرات کالبدب میباشد.

کلیدواژه ها:

بافت قدیم ، توانمند سازی ، توسعه ، پایدار ، مدلتحلیل عاملی ، محله فهادان یزد