تحلیل نظریه های معاصر پیرامون روشهای طراحی معماران بومی ( عامیانه ) ( تبیین فرآیند طراحی در معماری بومی ایرانی )

سازنده های بومی (عامیانه) اغلب منزلت و جایگاه طراحان مدرن (امروزی) را ندارند. با وجود اینکه روش های مورد استفاده طراحان عامیانه (بومی) از آنهایی که طراحان امروزی مورداستفاده قرار می دهند متفاوت است، اما هدف آنها در تبدیل ایده و مفهوم به فرم و صورت یکسان است. اصول سیاسی و بنیادی روش های طراحی بومی (عامیانه) را می بایست در سنت ها در برگرفته شده است را دارا بود. با انتخاب فعالیت در بستر سنت، یک طراح عامیانه (بومی) در یک زمینه ی به مراتب محدودتری در مقایسه با طراح مدرن به فرآیند خلق فرم می پردازد، در حالی که قدرت نوآوری و خلاقیت او کمتر از همتای مدرن خود نبوده، لیکن روش خلاقانه اش متفاوت است.

کلیدواژه ها:

سازندگان عامیانه (بومی) ، سنت ، خلق فرم ، روش طراحی ، خلاقیت