برنامه ریزی مسیرهای بهینه دوچرخه سواری در سطح شهر یاسوج

متأسفانه در چند دهه گذشته اغلب شهرسازان و برنامه ریزان شهری سفرهای درون شهری را با دیدگاه استفاده از اتومبیلبرنامه ریزی و شبکه ارتباطی شهرها را براساس آن، طراحی می کردند. با افزایش استفاده از اتومبیل که به ظاهر آسودگی وسرعت را به ارمغان آورده بود، مسائل و مشکلاتی مانند ترافیک، آلودگی های صوتی و زیست محیطی، افزلیش استفاده ازسوخت های فسیلی و کاهش انرژی های تجدیدناپذیر و غیره به وجود آمد این موارد به مرور زمان موجب گردید که برنامهریزان و طراحان شهری با تکیه و تأکید بیشتر بر شیوه های حمل ونقلی که انسان را محور برنامه-ریزی می داند، تفکراتنوینی در برنامه ریزی حمل و نقل ارائه دهند. در این تفکر تأکید بیشتر بر روش های حمل ونقل پایدار از جمله پیاده روی،دوچرخه سواری و حمل ونقل عمومی می باشد. یکی از موثرترین و کم هزینه ترین راهکارهای مطرح شده در نظریاتمربوط به حمل ونقل پایدار، ترویج استفاده از دوچرخه برای شهروندان است . حرکت با دوچرخه همه مزایای پیاده روی نظیرارزانی، صرفه در مصرف انرژی، کم بودن اثرات نامساعد در محیط زیست را دارد. علاوه بر این سرعت آن زیادتر است وطول زیادتری را می توان با آن طی نمود. هدف پژوهش، برنامه ریزی وتعیین مسیرهای بهینه دوچرخه در سطح شهر یاسوج،در کنار افزایش آگاهی نزد مردم و مسئولین نسبت به استفاده از دوچرخه و ایجاد مسیرهای ویژه برای دوچرخه سواریدرنقاط مختلف شهر می باشد، نوع پژوهش از نظر هدف کاربری و از نظر روش توصیفی-تحلیلی است . دراین تحقیق سعیشده تا پس از بررسی و شناخت ابعاد مختلف برنامه ریزی کالبدی ومحیطی شهر یاسوج مهم ترین عوامل تاثیرگذار برطراحی و برنامه ریزی استفاده از دوچرخه شناسایی شده و پیشنهاداتی جهت بهبود وضعیت استفاده از دوچرخه و افزایشنقش آن در حمل و نقل شهری ارائه گردد. اگرچه شرایط توپوگرافیکی و محیطی شهریاسوج در کنار سبک زندگی با تسلطوسایط نقلیه ماشینی یکی از موانع عمده استفاده از دوچرخه می باشد لیکن همین تنوع محیطی در کنار اقلیم مطلوب و چشماندازه ای منجصر به فرد به شرط انجام برنامه ریزی کالبدی مناسب و مهیا نمودن شرایط برای شهروندان مهم ترین مشوقو محرک استفاده از دوچرخه نیز می باشد

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی ، دوچرخه ، حمل ونقل ، شهریاسوج