تأثیر تنظیم کننده های رشد (ایندول بوتریک اسید و نفتالین استیک اسید) بر ریشه زایی ومشخصههای رشدی قلمه علفی گیاه داوودی( Chrysanthemum morifolium)

این آزمایش به منظور بررسی تاثیر تنطیم کننده های رشد ایندول بوتریک اسید و نفتالین استیک اسید در غلظت های مختلف بر کارایی تکثیر با قلمه گیاه داوودی صورت گرفت. قلمه های گیاه داوودی با غلظت های 0، 500، 1000، 1500 و 2000 میلی گرم در لیتر از هر تنظیم کننده به روش فرو بردن سریع تیمار شدند. دو ماه پس از کاشت، صفاتی از قبیلوزن کل گیاهچه، وزن تر ساقه و برگ، وزن خشک ساقه و برگ، درصد ریشه زایی، وزن تر ریشه، وزن خشک ریشه، تعداد ریشه و تعداد ریشه مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج بدست آمده نشان داد که غلظت های مختلف از تنظیم کننده های رشد تاثیرهای متفاوتی بر پارامتر های شاخساره و ریشه داشتند. غلظت 1000 میلیگرم در لیتر NAA بیشترین تاثیر را برمیزان رشد ریشه و شاخساره داشته درحالی که در بین غلظت های مختلف IBA غلظت 1000 میلیگرم در لیتر بیشترین تأثیر را نشان داد. به طور کلی، با توجه به نتایج بدست آمده می توان نتیجه گرفت که بهترین غلظت که بیشترین تأثیر را بر روی ریشه زایی قلمه های برگدار گیاه داوودی دارد برای ایندول بوتریک اسید غلظت 500 میلی گرم در لیتر و براینفتالین استیک اسید غلظت 1000 میلی گرم در لیتر می باشد

کلیدواژه ها:

ایندول بوتریک اسید ( IBA ) ، نفتالین استیک اسید NAA ، ریشه زایی ، گیاه داوودی