بررسی میدانی سهم عوامل و شاخص های مؤثر در مکانیابی و اولویت بندی احداث پل عابر پیاده (مطالعه موردی: شهر رشت)

گذرگاه های غیرهمسطح عابرین پیاده به منظور جداسازی فیزیکی حجم بالای عابرین پیاده از حجم بالای وسایل نقلیه در بزرگراه ها احداث می گردند. به لحاظهزینه های بسیار بالای احداث گذرگاه های غیرهمسطح، نمی توان در تمام مواردی که وجود این گذرگاه ها باعث افزایش ایمنی می شود، اقدام به احداث آنکرد. در این مقاله مهمترین شاخص های مؤثر در مکانیابی پل های عابر پیاده در 25 نقطه از معابر شهر رشت برداشت گردیده است. سپس بر اساسشاخص های اندازه گیری شده، امتیازبندی و اولویت بندی 25 نقطه مورد مطالعه صورت گرفته است. در ادامه، سهم عوامل تصادفات جرحی و عرض معبربصورت جداگانه با 25 درصد در میان سایر عوامل بیشینه بوده است. همچنین، بیشینه تغییرات امتیازدهی مربوط به شاخص عرض معبر بوده که بین 11 تا 45 درصد سهم امتیازات اکتسابی را به خود اختصاص داده است. به نظر می رسد، یکسان بودن سهم عرض معابر و تصادفات جرحی، جدا از اهمیت این شاخص در مقایسه با سایر عوامل، بهدلیل ارتباط مستقیم و متناظر این دو شاخص در ریسک تصادفات عابرپیاده در گذر عرضی از معابر شهر رشت باشد.

کلیدواژه ها:

عابر پیاده ، پل عابر ، ایمنی ، مکانیابی