تخمین دمای سطح زمین با استفاده از روش سبال در محیط GIS و RS (مطالعه موردی: شهر تهران)

دمای سطح زمین از جمله مهمترین عواملی است که در تخمین بسیاری از پارامترهای هیدرولوژیکی در سطح حوزه آبریزمورد استفاده قرار می گیرد. این پارامتر با حضور باندهای حرارتی در سنجنده ها قابل اندازه گیری است. سنجش از دورحرارتی روش خاصی را برای استخراج دمای سطح زمین در مقایس های منطقه ای و جهانی ایجاد می کند، زیرا بیشترانرژی آشکار شده توسط سنجنده در منطقهی طیفی مستقیما از سطح زمین ساطع می شود. در دهه اخیر بسیاریتلاشها برای ابداع روشهایی برای به دست آوردن دمای سطح زمین از طریق داده های سنجش از دوری صورت گرفتهاست و پیشرفت های قابل توجهی انجام گرفته است. در تحقیق حاضر دمای سطح زمین برای شهر تهران در تاریخ 19سپتامبر 2014 (28 شهریور 1393) به روش سبال محاسبه شد. نقشه های به دست آمده بیانگر این مطلب است که دمای سطح زمین در شهر تهران در زمین های بایر و فرودگاه زیاد و در مناطق با پوشش گیاهی بیشتر، کم می باشد. سپس برایارزیابی روش سبال، خطای آن محاسبه شد و با داده های ایستگاه های هواشناسی منطقه مورد مطالعه مقایسه شد. نتایجنشان داد که میانگین اختلاف دمای محاسبه شده با دمای ثبت شده در ایستگاه ها برابر با 2.69 می باشد. در میان سهایستگاه مهرآباد، دوشان تپه و اقدسیه، ایستگاه مهرآباد با مقدار 0.06 کمترین اختلاف را نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

دمای سطح زمین ، لندست 8 ، سنجنده TIRS و OLI ، سبال